KonstyTuskja

Dobry dzień. W mediach pojawiły się wątki godne miana sporu politycznego, ba - konstytucyjnego. Czy Donald Tusk, zostawszy prezydentem, ma wciąż szefować Platformie? Tak, mówi Grzegorz Schetyna. Nie, odpowiada prezydent, opozycja i większość indagowanych komentatorów.

Od 1995 prezydenci RP wypisują się ze swych partii. Ten obyczaj umacnia fikcję bezpartyjnych prezydentów - ale mi nie przeszkadza. Pewnie ma nawet zalety. Czy jest też konstytucyjnym wymogiem? Lech Kaczyński zaskoczył mnie taką sugestią. Jak dla mnie - funkcja publiczna to funkcja w szeroko pojętej administracji publicznej, a nie w partii czy stowarzyszeniu.

Skoro jednak kilka prawniczych autorytetów znacznie bardziej stanowczo niż prezydent oświadczyło dziś, że konstytucyjny zakaz pełnienia przez prezydenta innych funkcji publicznych należy rozumieć szerzej - przyjmuję to do wiadomości. Prof. Gebethnera o polityczną motywację takiej opinii nie posądzę. Zauważam tylko, że SLD w myśl tej opinii nie może już szukać nowego lidera wśród charyzmatycznych kłamców lustracyjnych.

Dyskusja zatem ciekawa i w miarę istotna. W miarę, bo w konteście Tuska przedwczesna. Prezydentura lidera PO wydaje mi się dziś bardzo odległa i wątpliwa - wróćmy do tego za rok. Od sporu o partyjność prezydenta wolałbym zaś spór o jego rolę w państwie: po co nam prezydent z mocnym mandatem z powszechnych wyborów bezpośrednich, ale bez większych uprawnień? Cóż, pewnie jednak wymagam zbyt wiele.