Jeden z moich ulubionych blogerów popełnił dziś jeden z najsłabszych swoich postów. Rybitzky twierdzi, że wobec śmierci Zbigniewa Religi należało odroczyć premierę książki - wywiadu z Profesorem, a brak takiego gestu źle świadczy o autorze książki.
Wpisałem tam, co myślę. Ale dzięki Rybitzky'emu zajrzałem na pardon.pl i z osłupieniem przeczytałem tam paszkwil popełniony przez Rafała Madajczaka.
Słów brak. Ów sieciowy twórca pisze właściwie wprost, że Jaś Osiecki i wydawnictwo czekali na śmierć Religi, by rzucić książkę na rynek. Dopiero po interwencji Jasia raczył dopisać - nie szczędząc nowych inwektyw - że w gruncie rzeczy nie wie, jak było.
Ja wiem. Od wielu tygodni jestem z Jasiem w codziennym kontakcie. Licząc się z utratą pracy, a potem stanąwszy wobec faktu dokonanego, miałem z nim pogadać, co dalej. Ponadto 5 tygodni temu Jaś poprosił mnie o uwagi do niepełnego jeszcze brudnopisu książki. Wiem więc, na jakim - jakże dalekim od wydawniczej gotowości - etapie była wtedy, i jak Jaś odkładał spotkanie, bo wciąż ślęczał nad tekstem. Zdaje się, że skończył tydzień temu.
Nie znam pana Madajczaka, nie widziałem go dotąd, nie słyszałem, nie czytałem. Nie oceniam ludzi po jednym wyskoku. Ale przyznam, że w tym przypadku powstrzymanie się od takiej oceny przyszło mi z niezwyłym trudem. Ten paszkwil nie będzie zapomniany, obciąża też wielkim wstydem cały portal i tych, którzy z nim współpracują, a którzy się od tego tekstu publicznie nie odcięli.
Jeśli chcesz poczytać o Profesorze, zapraszam do swoistej księgi pamiątkowej (bo nie kondolencyjnej). Jeśli dobrze życzysz dzieciom, przeczytaj to. Jeśli chcesz się szczerze roześmiać, zajrzyj tutaj.
Inne tematy w dziale Polityka
