Jak papierowe kwiatki na strzelnicy

Wczoraj wieczorem na jednym z kanałów dokumentalnych pokazywano film o dwóch uczniach liceum w Littleton w stanie Colorado, którzy 20 kwietnia 1999 r. zabili w swojej szkole kilkanaście osób, po czym popełnili samobójstwo. Autorzy filmu piętnowali bezradność i bezczynność policji, która przez godzinę nie zdobyła się na to, aby interweniować wewnątrz budynku, w którym dwóch nastolatków strzelało do ludzi jak do papierowych kwiatków na strzelnicy.

W ciągu kilkunastu godzin od emisji tego dokumentu w mediach pojawiły dwie wiadomości o podobnych masakrach. Jedna miała miejsce w Alabamie, druga w Niemczech. Ta druga bardzo podobna do wydarzenia z roku 1999 - nastolatek strzelający w szkole. I na końcu śmierć agresorów - mniej lub bardziej wprost samobójcza.

Pewnie za kilka lat na kanałach dokumentalnych będzie można zobaczyć filmy starannie, minuta po minujcie odtwarzające dzisiejsze dramaty. Być może znów zostaną napiętnowane jakieś publiczne służby, które nie stanęły na wysokości zadania. Ale czy to cokolwiek zmieni?

Minęło dziesięć lat, a my nadal, jako rozwinięte społeczeństwa nadal okazujemy się bezradni wobec agresorów za nic mających nasze życie. Dlaczego? W filmie o wydarzeniach z roku 1999 uderzające było, że nikt z zaatakowanych nie próbował się w żaden sposób przeciwstawić dwóm uzbrojonym nastolatkom. Nikt nie próbował ich zatrzymać. Wszyscy się przed nimi tylko chowali, chroniąc własne życie.

Chyba mamy coraz poważniejszy globalny problem z określeniem, na czym polega rzeczywista wartość naszego życia. Z jednej strony chronimy je za wszelką cenę, z drugiej traktujemy jak coś bezwartościowego, co można wyrzucić do kosza, gdy się znudzi lub po prostu zakończyć, gdy jego podtrzymywanie wymaga za wiele wysiłku albo zbyt wielkich nakładów. Długo w takiej wewnętrznej sprzeczności nie wytrzymamy. A to właśnie przez nią okazujemy się bezradni wobec nastolatków z karabinami strzelających do przypadkowych ludzi. To przez nią jesteśmy jak papierowe kwiatki na strzelnicy.

Na środę: Walka o stołki w niebie