Są takie momenty, które sprzyjają pożegnaniom i takie, które wymuszają pożegnanie. Sylwester, wyjazd w nowe miejsce, czy przeprowadzkę lubię wykorzystać do refleksji nad tym, czego jeszcze nie odpuściłam, a chciałabym już zamknąć. Natmiast sytuacji, które zmuszają mnie do pożegnania raczej nie lubię :)
Nowe miejsce, nowe postanowienia
Poznając nowe miejsce i odkrywając jego zakątki, trochę poznaję też siebie na nowo. Nabieram dystansu do siebie, bo mój umysł odkleja się od standardowego otoczenia. Dzięki temu dostrzegam, co ze sobą przywiozłam i co z tego bagażu mnie cieszy, a co przygnębia.
Bagaż potrzebny i zbędny
Nie przeszkadza mi to, że przywiozłam ze sobą rodzinę: myślę o tym, jaką mają pogodę i co każdemu przywiozę. Są jednak też inne myśli i sceny w głowie, które mi przeszkadzają - jasno to teraz widzę, i mogę je wreszcie pożegnać.
Odejście z pracy też sprzyja pożegnaniu tego, co stare, co jeszcze zalega w mojej pamięci. Można by powiedzieć, że za jednym zamachem zamykam przeszłość, która już nie ma ciągu dalszego - analogicznie do pracy. Już nie wrócę do biura, które znałam.
Mogę to samo powiedzieć do spraw, które już się skończyły, a wracają w pamięci niepotrzebnie. Już nie wrócą.
Za dodatkowy bagaż trzeba zapłacić i trzeba go też dźwigać. Które rzeczy dźwigam daremnie?
Od nowa
Pójdę w nowe miejsce, znów będę mogła poznać siebie na nowo, wobec nowych osób, sytuacji i wyzwań. Będzie trochę lęku, ale bez mierzenia się z lękiem nie ma rozwoju. Nie trzeba go też wyolbrzymiać. Człowiek jest obdarzony wyobraźnią, więc czasem się lęka. Nawet wyjazd na wakacje budzi trochę obaw, czy wszystko się uda, a przecież lubimy wakacje.
Postanowiłam codziennie zaplanować 15 min. na pisanie. To niewiele, ale regularnie i konsekwentnie. Zachęcam do podobnego eksperymentu: Jeśli Ty też możesz znaleźć kwadrans dziennie na coś nowego, co by to było?
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
