Wędrowanie jest życiem. Nie snem, lecz w zależności od stanu umysłu człowieka, jego oglądu rzeczywistości oraz innych, często zupełnie nieznanych parametrów, to po prostu przemierzanie egzystencji przez każdego z nas. Wędrując, zawsze spotykamy nowe miejsca i okolice, w których nie byliśmy. Te wymarzone i wyśnione przed laty. Albo owe, do których powracamy z sentymentem, bo wiążą się ze wspomnieniami zdarzeń sprzed lat. W naszym, istot doświadczonych przekonaniu: dobrych i złych. Te drugie zwykle pokrywa mgiełka zapomnienia. Dobre, podniecające - korzystają z jasnych wartości dodanych W wierszu „Podróż” Zbigniew Herbert zaprasza do podróży przez życie, takiej która ma być długą wędrówką opartą na zmysłowym poznaniu świata. Wędruje Odyseusz - bohater eposu Homera. Istota jego wędrowania zawiera się, kreuje parabolę ludzkiego życia, a także podróż przez samego siebie, próbę dotarcia do istoty własnego ja, sposób na odkrycie najgłębszych pokładów świadomości i podświadomości. Pozwala sięgać tam gdzie wzrok nie sięga. Smakowanie świata, poznanie szorstkości ziemi ( Herbert), potknięcia i błędy lub sukcesy uczą życia, czyli sprawnego wędrowania. Życia.
Reisen machen klug - taki wniosek z wędrowania wyciągnęli praktyczni i akuratni w dobrym i złym działaniu Niemcy. Ja, ja - podróże kształcą. Czynią mądrym. Uczą jak mieć się dobrze. Każdy wędrowiec to wie.
Dariusz Bitner, powieściopisarz, autor opowiadań, szkiców literackich i książek dla dzieci debiutował w roku 1970. (...) To niewątpliwie stylista, posługujący się bogatą paletą środków językowych, mających oddać artystyczny świat, w którym płynnie łączą się elementy rzeczywistości obiektywnej i subiektywnych doświadczeń wewnętrznych autora. Śmiałość zarówno w korzystaniu z żywiołu języka kolokwialnego, jak i w penetrowaniu sfer związanych z ludzką erotyką i fizjologią sprawiła, iż nieraz postrzegany jest jako prowokator czy obrazoburca. Za tymi dążeniami zdaje się kryć wiara w prawdziwość wrażeń związanych właśnie z cielesnością, w jej rozmaitych przejawach. Ciało nie kłamie, można mu zaufać w przeciwieństwie do pozostającego na zewnątrz, międzyludzkiego świata. (...) culture.pl.
Pisarz twierdzi, że jednym z wielkich zadań literatury jest oswojenie człowieka z niewiadomym. Czym owo niewiadome jest? To czego nie znamy i w naszym wędrowaniu poznamy. Być może nigdy nie dotrzemy do rozwiązania tajemnicy superniewiadomego. Do absolutnych tajemnic ludzkiego bytowania. Mimo to marzymy, szukamy, piszemy scenariusze fikcyjnej przyszłości.
Czy zbudowanie wehikułu czasu znajduje się w zasięgu naszej drogi? Wszystko wokół nas jest w nieustannym ruchu i ulega ciągłym zmianom. Słynne panta rhei (wszystko płynie) Heraklita z Efezu mogłoby stać się mottem kinematyki zajmującej się ruchem punktu materialnego. Nieustannie obserwujemy ruch i sami się poruszamy. Wędrujemy namiętnie i i z natury bezwiednie. Zechciej o tym pamiętać Czytelniku *Wędrowca*, którego Autor, to niepokorny badacz i twórca nowych, literackich szlaków.
Powieść *Wędrowiec* Dariusza Bitnera zaskoczy wielu miłośników Jego twórczości. Jakże może być inaczej, skoro uznany Autor twierdzi, że zgodnie z planem, mentalnie przeniósł się w czasie, a intencjonalnie zmieniając style literackie od powieści młodzieżowej, przez powieść obyczajową, po groteskę, czy science fiction tworzy swoista zasłonę dymną służącą sprawie nadrzędnej, czyli wędrowaniu drogami literatury non - fiction.
Z wielką radością, czytając określone partie * Wędrowca*, dzięki Autorowi żonglującemu stylami, formami, narracją etc., przeniosłem się w czasie do przeszłości, do lat, gdy z radością pieściłem nową książkę z kapitalnej serii wydawniczej Klub Siedmiu Przygód – powieści dla dzieci i młodzieży z lat 1960–1991 - ( „Nasza Księgarnia”). To wtedy i teraz ( teleportacja?!) z wypiekami na twarzy wędrowałem ze Zbigniewem Nienackim ( Księga strachów), Aleksandrem Minkowskim (Błękitni z latającego talerza), czy Jerzym Broszkiewiczem ( Ci z Dziesiątego Tysiąca). Ale jazda. Tak, tak, wędrowanie.
Powieść Dariusza Bitnera prowadzi czytelnika rozmaitymi wytyczonymi i dzikimi drogami i ścieżkami. Trzeba smakować to literackie wędrowanie. Autor we wstępie Do zaniepokojonego Czytelnika, przewidując reakcje fanów Jego twórczości na rozmaite, niekonwencjonalne eksperymenty kreujące to, co zamierzył, napisał kilka zdań wprost i zarazem enigmatycznie wyjaśniających mapę Jego drogi.
Twórca wydał klucze. Czytelnik, jeżeli tylko zechce, odczyta *Wędrowca* należycie. Warto.
Lech Galicki
* Wędrowiec *
Powieść
Autor: Dariusz Bitner
Data premiery
23 listopada 2020
Fotografia pro bono - dzięki uprzejmości Pisarza
Format
125×195
Gatunek-powieść
ISBN 978-83-957900-2-7
Liczba stron 221
Oprawa - miękka ze skrzydełkami
Wydawnictwo Granda
