Porównać , zaakceptować , zrozumieć

Zadowolenie znajduję w ruchu. Lubię . Pojechać gdzie mnie nie było .

Wiele razy słyszałem lub czytałem o nowych miejscach czy krajach – porównać , zrozumieć , zaakceptować . Nigdy tak nie zwiedzałem . Patrzeć i spróbować poznać .

Nie lubię , gdy słucham lub czytam o porównaniach – najczęściej leci to tak – tu za wysokie , tam za małe , gdzieś tam średnie , za ciepło , za zimno , tu niby wielkomiejsko a trąca prowincją . A ludzie ? ech – nie tacy jak u nas . Najczęściej takie głosy słychać od osób co rzadko wyściubiają nos za własny płot , a wszystko co za płotem jest dziwne , nieakceptowalne i obce.. U nich to norma , wzór , tak być powinno wszędzie . A skoro nie jest – to porównać. I wnioski , wnioski wysnuć , że w naszym obejściu lepiej . Najlepiej pointelektualizować , albo pokrytykować. Że niby światowiec z nas , nic nas nie zaskoczy .

Wniosek – nie porównuję :)

Albo inaczej – ach znowu byliśmy w naszej ukochanej Barcelonie oczywiście emfatycznie . Zawsze mnie zastanawiało czy ta Barcelona wie , że jest taka nasza i ukochana . Ona jest i jest jej całkowicie obojętne czy nasza ukochana a ty jesteś tam dla niej tylko po to by zostawić trochę kasy.

Zrozumieć . Rany boskie a na co mi to ? To jakby wpadł do Sopotu Argentyńczyk , Portugalczyk , Eskimos lub mieszkaniec RPA i próbował mnie zrozumieć. Dlaczego czuje jak czuję , myślę tak a nie inaczej , jem to co jem , czytam to co czytam . Jak widzę historię lub jak wychowuje dzieci ? Na co sobie pozwalam a na co nie ? A najlepiej wniknąć w duszę . W rosyjską , niemiecką , brazylijską lub koreańską . Kiedyś Cejrowski pięknie napisał – wniknąć w indiańską duszę nie da rady . Jest jak kowadło . Spróbuj wniknąć w kowadło – możesz tylko patrzeć .

Zaakceptować – ostatni stopień . Po porównaniu i zrozumieniu . Nie wiem co mieszkańcowi Konga lub Paragwaju z tego , że ktoś ich akceptuje . Mnie głębokim kalafiorem czy ten Argentyńczyk , Portugalczyk lub Eskimos mnie akceptuje .

Ten nudny wstęp jest usprawiedliwieniem samego siebie. Po raz pierwszy pojechałem do innego kraju z lekko innym nastawieniem niż patrzeć i spróbować poznać.

Węgry.

Dlaczego akurat tam ? No bo ………………………………………

No bo moja prababka od strony Mamy wyszła ci za Węgra. Dziwne to nie było , mieszkała w wielkim państwie które wtedy nazywało się Austro-Wegry . Mieszkali sobie w nim Polacy , Czesi , Słowacy , Austriacy , Węgrzy , Rusini , Chorwaci , Rumuni , Serbowie , Słoweńcy a nawet Włosi .

No to wyszła ci za tego Węgra i niech on nawet nie miał 100 % krwi węgierskiej a np. 80 % .

To moja babka miała ci jej 40 % , moja mama 20 % a ja cholera 10 % .

Całe 10 % . I ile dzieci miała moja prababka ? a nie wiem . Może dwójkę , a może ósemkę . I jadę na te Węgry a tam cholera może na ulicy się pęta jakiś koleś co ma też 10 % krwi mojego pradziadka Węgra ? Dziwne uczucie i jakoś zapominam , ze nie lubię porównać, zrozumieć , zaakceptować a jedynie patrzeć i starać się poznać. Może próbowałem zobaczyć te 10 % ?

Wychodzę z hotelu i robię pierwsze zdjęcie .