Vivien była zachwycona Chenem. Na początku nie zwróciła na niego uwagi, ale po brawurowej akcji stał się nagle bohaterem. Żałowała, że nie wdała się wcześniej w rozmowę z nim, teraz była jedną, z kilkunastu pięknych dziewcząt, które marzą by spotkać bohatera. Bohater jednak siedział skromnie i słuchał Pierre'a, czasami o coś go pytał. Zdawał się nie interesować niczym innym. Dlatego zaskoczyło ją, że nagle wstał i podszedł do jednego z obserwatorów, szybko wrócił, ale Vivianne zdała sobie sprawę że zna tego mężczyznę. Widywała go czasami na konferencjach organizacji pozarządowych, zwykle w otoczeniu ważnych postaci, nigdy jednak nie zabierał głosu. Nie wiedziała nawet, jak ma na imię. Ucieszyła się, to będzie dobry pretekst, żeby pozyskać uwagę Chena.
Gi wrócił w kiepskim humorze. Właśnie telewizja zaczęła transmitować manifestację, kiedy przydarzył się ten incydent z nieudaną bójką, która miała prowadzić do eskalacji przemocy, wybijania szyb, plądrowania sklepów. Potem jeszcze Gi stanął oko w oko z Chenem, tamten coś do niego powiedział, kamery zrobiły zbliżenie. To poszło na publiczne kanały, tysiące ludzi to zobaczyło. Gi, który cały czas dbał o to, żeby być poza kadrem, nagle, nie z własnej woli stał się jedną z głównych postaci. W sieci posypały się pytania, dlaczego Chen zwrócił się tylko do niego?
Kim jest? Co tam robił? Dlaczego jest tak ważny?
Mimo chwilowej obniżki nastroju Gi nie pozwolił sobie na słabość. W sztabie, tak bowiem zaczęto nazywać biuro internetowe, wydał szybkie rozporządzenia.
Wszystkie filmiki, które nakręcono, wrzucono do sieci. Największe wrażenie zrobił ten, gdzie Żydzi toczą beczkę z dzieciakiem na gwoździach. Wyświetlenia ruszyły do góry, pokazały się od razu relacje z likwidacji Strefy Gazy przez armię Izraela w 2030 roku. Polityka i antysemityzm zdominowały dyskusję, sprawa Gi w telewizji przestała być ważna. Nagle rozpaliły się nieco zapomniane konflikty. Film o faszystowskim zebraniu w klubie brukselskim, gdzie uczestnicy nosili mundury SS i odbyła się egzekucja Żyda, nakręcona w tym samym studio, co dziecko w beczce, rozpalił liberałów i antyfaszystów. Na obrzeżach protestu zaczęło dochodzić do bójek.
Dziewczyny w studio zorganizowanym przez Adama rozpalały młodych wojowników na ulicy. Chciały oglądać ciekawe filmiki, dlatego chłopcy szukali okazji do nagrania podniecającego filmiku, w którym oni gromią wrogów. Latarnie świeciły, zmierzch zapadał coraz bardziej. Tłum na ulicy był rozbawiony, czekał na coś ekscytującego.
Gi zamknął się w pokoju i długo rozmawiał z Billem. Michael stał w kącie pokoju gdzie dziewczyny nakręcały wojowników ulicznych i patrzył na Alicję. Nie była specjalnie dobra w łóżku, uroda niedługo przeminie. Takie są prawa organizacji. Kunciore będzie żył kilka lat dłużej, pięknych dziewcząt jest mnóstwo. Kiedy wytną jej wątrobę, resztę zakopią, chyba że coś jeszcze się przyda, ale to nie jego problem, postanowił już wyjść, kiedy wszedł Adam i nisko się skłonił. Mam prośbę do Ekscelencji. Słucham.
Niedługo przyjdzie zmiana, mamy odpoczynek. Nie mogę znaleźć pana Gi.Chciałbym prosić o pozwolenia zabrania tej dziewczyny do siebie – wskazał na Alicję.
Michael uśmiechnął się – masz dobry gust. Weź ją sobie.
Adam ukłonił się zadowolony. Nie okazał tego po sobie, ale spełniło się jego marzenie.
Po rozmowie z Billem Gi był zamyślony. Victorowi polecił kontynuować wszystko, Michaelowi powiedział że jest zmęczony, musi się chwilę zdrzemnąć. Gerard i Tom mieli swoje zajęcia. Poszedł sam do swej sypialni.
Michael wziął koleżankę Alicji i też poszedł do sypialni. Wezbrane w ciągu dnia emocje szybko znalazły ujście. Dziewczyna profesjonalnie udawała zadowolenie, potem szybko zasnęła. Michael też chciałby zasnąć, wiercił się jednak, co chwilę zmieniając pozycję. Wreszcie zasnął płytkim, dusznym snem.
Adam był szczęśliwy. Marzył o Alicji od kilku miesięcy, wiedział jednak że należy do oświeconych, służy im ciałem i duszą. Był jednak ulubieńcem Gi, służył mu tak wiernie, jak tylko mógł. Kiedyś wykrył próbę spisku. Dwaj holenderscy oświeceni chcieli przejąć dużą część aktywów brukselskiego oddziału i wprowadzić swojego człowieka na miejsce Gi. Byli o krok od sukcesu, popierali ich Anglicy, Francuzi i Niemcy. Dzięki Adamowi transakcja nie przeszła, kilku uczestników spisku trafiło do podziemia, na gali odbędzie się egzekucja. Adam otrzymał dla siebie mieszkanie i niewolników, otrzymał też obietnicę awansu i dostęp do kobiet z najlepszej klasy.
Kiedy po zmianie Adam przyprowadził Alicję do swojego mieszkania, czekała kolacja z szampanem i bukiet róż.
Alicja uśmiechnęła się z czułością. Dziękuję ci.
Nigdy nikt mnie tak nie potraktował, kiedy mnie biorą do pokoju, chcą tylko, żebym rozłożyła nogi, nie interesuje ich, że jestem człowiekiem. Ty jesteś taki słodki.
Jeszcze nigdy nie miałem dziewczyny
Naprawdę? Sama nie wiem co powiedzieć, ja rzadko mam wolny wieczór, eksploatują mnie, dopóki jestem atrakcyjna. Nie przeszkadza ci to?
Nie. Ja wiem, na jakim świecie żyję. Służę mojemu panu najlepiej jak umiem. Jestem jednym z najlepszych informatyków na świecie.
Jedli patrząc na siebie. Alicja czuła że ta chwila jest wyjątkowa, cały koszmar egzystencji gdzieś się ulotnił. Widziała twarz Adama i coraz bardziej wydawał jej się piękny. Nawet okulary były fantastyczną ozdobą.
Boję się że po takim spotkaniu, trudno mi będzie wrócić do zwykłych obowiązków.
Nie bój się, obronię cię przed całym światem.
Ich usta zetknęły się w delikatnym pocałunku, żądza jednak rozpaliła te ciała, przeżyli najpiękniejsze chwile życia, nie wiedzieli co przyniesie jutro.
