Marcinkiewicz, panu dziękujemy!

Przed chwilą Marcinkiewicz skończył swój występ w programie Piaseckiego w TVN24 „Piaskiem po oczach”. Jako konserwatysta chciałbym serdecznie temu panu podziękować, przede wszystkim za pozbawienie mnie złudzeń. Niech rzeczywiście nie wraca do polityki i siedzi sobie w Londynie, czy gdziekolwiek chce.  

Po pierwsze, aby było jasne, nie uważam za haniebne popierania rządu. Rozumiem część ludzi, którym podoba się Tusk. Ale jeżeli ktoś mówi, tak jak pan Marcinkiewicz, że miejsce konserwatystów jest dzisiaj WYŁĄCZNIE w Platformie to znaczy, że albo chce zagłady tego nurtu, albo jest cynikiem.  

Po drugie, mam nadzieję, że ten pan będzie dalej siedział w tym banku. Niech go Skrzypek nie odwołuje, błagam. Im dłużej tam siedzi tym bardziej oddala się od rzeczywistości( chociaż jemu się wydaje, że jest inaczej), więc sądzę, że jak pobędzie w Anglii jeszcze ze dwa lata to będzie najlepsze, co może nas spotkać.   

Po trzecie, z projektem panów Ujazdowskiego, Dutkiewicza, Rokity i Matyji można nie sympatyzować politycznie( tak jest w moim wypadku), ale nie sposób odmówić im szacunku. Jedyne co mi się nie podoba to zarzekanie, że nie będzie z tego partii politycznej, chociaż taki jest tego cel, co także Marcinkiewicz potwierdził. Ale były premier woli ich krytykować chociaż samemu kompletnie nic nie robi i siedzi sobie na ciepłej posadce.  

Po czwarte, zdziwiło mnie, że wymieniając dwóch najlepszych ministrów rządu Tuska Marcinkiewicz nie wymienił nazwiska Sikorskiego, czyli jego najbliższego( przynajmniej tak mi się do tego momentu wydawało) przyjaciela politycznego. Przypadek? Nie miało to żadnego znaczenia? Może tak, może nie, ale jeżeli wyżej ocenia się pracę Grada i Kudryckiej to musi to zastanawiać.  

Po piąte, pan Marcinkiewicz był łaskaw stwierdzić, że PiS jest partią ludowo- narodową. Na pewno jest bliżej ludzi niż były premier, z tym wypada się zgodzić. Jest też rzekomo „LPR bis”. Nawet ciężko to skomentować. A pamięta pan jak mówiono o Pana byłej partii ZChN? No jak tam to było… ludowo- narodowa( żeby było jasna ja akurat uważam, że to była najlepsza partia polityczna na początku lat 90- tych)? 

Po szóste, rząd Donalda Tuska jest wspaniały. Należy dać mu szansę. Na tym polega polityka. To wszystko słowa zacnego Marcinkiewicza. Mój Boże, a konkrety? Co ten rząd osiągnął? Jaki konserwatywny postulat przeforsował? Czy jest pracowity? Czy może rynkowy?  

Po siódme, do tej pory starałem się byłego premiera przynajmniej trochę bronić, od dzisiaj przestaję. Do tej pory zachowywał pewne minimum w wypowiedziach, od dzisiaj najwyraźniej zaprzestał tego. Do tej pory traktowałem go jako byłego premiera, od dzisiaj po prostu zabawny facecik.  

Po ósme, czy chcecie Państwo Kazimierza Marcinkiewicza jeszcze w polityce? Czy można uznać, że sprawdził się jako szef rządu, skoro przyznaje, że pełniąc tą funkcję nie miał o niczym pojęcia? Czy traktować go na serio, gdy z rozbrajającą szczerością okazuje się, że nie wiedział, co działo się w jemu podległych resortach?    

OK., na ośmiu punktach tej szybkiej wyliczanki kończę. Rozumiem, że może mieć tam jakiś żal do części osób w PiS, ale prawda jest też taka, że bez tej partii w ogóle by nie zaistniał. Marcinkiewicz rozmawia teraz z Tuskiem o piłce. No jeżeli to prawda, to zazdroszczę obecnemu premierowi dobrego samopoczucia. Dwa razy w tygodniu meczyki w piłkę, pitolenie o niej z Kaziem, pewnie jeszcze w telewizji coś ogląda. Może lepiej dla wszystkich byłoby, gdyby to Tusk został szefem PZPN, a dał sobie spokój z kierowaniem 40- milionowym państwem?

PS Podkreślam to, aby było jasne. Moje wpisy podpisuję jedynie swoim nazwiskiem. Nie oddają one całości poglądów członków stowarzyszenia Młodzi Konserwatyści, które jest szerokim centroprawicowym nurtem. Więc proszę komentujących, aby dali sobie pokój z wycieczkami na temat MK.