W sprawach społeczno-gospodarczych debatę zdecydowanie wygrał Kwaśniewski. Wygrał dzięki temu, że użył trochę, naprawdę tylko trochę, lewicowej retoryki. Tyle wystarczyło żeby pokonać demagogię i w gruncie rzeczy niewiedzę Tuska o problematyce społeczno-gospodarczej. Najlepszym tego dowodem była nieznajomość stawek podatkowych w Irlandii- może nawet nie tyle stawek, ile faktu że jestem tam system mocno progresywny. A więc zupełnie inny, niż postuluje od dawna Platforma Obywatelska. Bez takich podatków nie byłoby irlandzkiego modelu socjalnego, umowy społecznej, która jest ważnym elementem składającym się na „cud gospodarczy” Irlandii (choćby poprzez efekt w postaci zahamowania emigracji).
W sprawach społeczno-gospodarczych ze strony Kwaśniewskiego była tylko lewicowa retoryka, ale nie program. Mimo bowiem że lider LiD sprzeciwił się koncepcji podatku liniowego, która najlepiej przecież oddaje antyspołeczny charakter neoliberalnej polityki społeczno-gospodarczej PO (a także po części PiS- który reformami podatkowymi zmierza do tego samego, braku sprawiedliwej społecznie redystrybucji dochodu narodowego), to przecież SLD razem z SDPL uchwalili w 2004 roku podatek liniowy, choć tylko dla przedsiębiorców. Ale pokazali tym samym że idea podatku liniowego jest im bliska (nawet dzisiaj Szmajdziński chwalił się, że to właśnie SLD obniżyło podatki w Polsce). Mimo wszystko Kwaśniewski pokazał jakąś inną filozofię polityki społeczno-gospodarczej, choć kompletnie niewiarygodną w świetle tego co SLD robiło w latach 2001-2005. Tusk miał zaś tylko demagogię i naiwną wiarę w cud.
Także debatę o sprawach polityki zagranicznej wygrał Kwaśniewski, przynajmniej dla lewicowych wyborców. Celny był zarzut o użyciu przez PO hasła „Nicea albo śmierć”, które to zapoczątkowało epokę polityki upartej i nieprzejednanej, wręcz awanturniczej, zamkniętej na argumenty drugiej strony. Takiej dyplomacji dzisiaj się już nie uprawia i jest ona po prostu nieskuteczna, a więc szkodliwa dla Polski. Także choć nieudolnie, ale w końcu udało się Kwaśniewskiemu dowieźć że nie jest godną polityka nieskuteczna.
Jeśli chodzi o sprawy „państwowe” tutaj padł raczej remis, a nawet lekko wygrał ją Tusk. Celny był argument, że Kwaśniewski w sprawach światopoglądowych jest niewiarygodny, często zmienia zdanie, bronił często obecnej ustawy antyaborcyjnej, teraz także nie wyraził żadnej opinii która by burzyła obecne status quo- poza okazaniem pewnej pogardy dla słuchaczy Radia Maryja, co niekoniecznie prawdziwie lewicowemu wyborcy musi się podobać. Z drugiej strony wracanie przez Tuska do spraw sprzed 89 roku świadczyło o wyczerpywaniu się mu argumentów merytorycznych. Od tego krok do lustracji dziadków, pradziadków, itp… To na pewno wzmocniło twardy elektorat SLD.
Reasumując- ta debata nie zmieni poparcia ani dla PO, ani dla LiD. Dla prawdziwie lewicowych wyborców, którzy nie akceptują przesunięcia SLD i LiD na prawo (co zaczęło się zresztą od 2001 roku), więc najczęściej wolą w ogóle nie iść do wyborów, Kwaśniewski był w tej debacie zbyt mało lewicowy. Do tego dochodzi kompletna niewiarygodność zapewnień Kwaśniewskiego, że LiD jest wierny lewicowym ideałom- w świetle koalicji z konserwatywno-neoliberalnymi demokratami.pl i praktyki rządów z lat 2001-2005 (polityki antyspołecznej i konserwatywnej). LiD z Kwaśniewskim to dzisiaj formacja centroprawicowa, według norm europejskich, a lewicy ciągle nie ma i musi zostać w Polsce stworzona od nowa.
Już 100 lat temu Henry Ford zauważył, że żeby gospodarka się rozwijała- jego pracowników musi być stać na samochody, które produkują.... Gospodarka i społeczeństwo mogą rozwijać się tylko w równowadze. Odrzucam skrajne idee- liberalna, gdzie nie widzi się roli społeczeństwa w rozwoju gospodarki, oraz skrajnie lewicowe- gdzie w ogóle nie widzi się zagadnień gospodarczych. Najlepiej radzą sobie kraje, które znalazły dobrą równowagę, "umowę społeczną" między gospodarką i społeczeństwem.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
