Kontynuując wątek indywidualności z Teatru Polskiego - ukazanych w teczce pracy tw „Dukat”, czyli fundamentalnym źródle do dziejów tego teatru na przełomie lat 70- i 80-tych ubiegłego stulecia – proszę Czytelników o zwrócenie uwagi na postać Aleksandry Dmochowskiej. Pojawiła się już ona w poprzednich notkach o Mikołajskiej i o Łapickim, dzisiaj inne fragmenty, sprzed zatrudnienia tych aktorów w Teatrze Polskim.
Najpierw „scena” zawiadomienia aktorów Polskiego o działalności KOR (KSS) (dokument z 27.10.1977 r.):
/…/ W dniu dzisiejszym podczas próby w teatrze „Polskim” aktor – Maciej Maciejewski głośno komentował fakt powstania nowej organizacji tzw. „Komitetu Demokratycznego”, w skład którego weszli niektórzy członkowie KOR-u. Maciejewski podkreślał w swych wypowiedziach, że o tym fakcie pisała krajowa prasa. Większość aktorów teatru będących na próbie, nie uwierzyła, niektórzy twierdzili, że władze by nie dopuściły do powstania tego typu organizacji. Maciejewskiego poparła Aleksandra Dmochowska – aktorka /żona Mariusza Dmochowskiego/, która zapewniała obecnych, że też taką wiadomość przeczytała w prasie. Następnie M. Maciejewski poinformował, że „Komitet Demokratyczny” ma swój organ prasowy, który nazywa się „Głos” jest to czasopismo o objętości kilkudziesięciu stron. W „Głosie”, który się niedawno ukazał znajduje się oświadczenie o treści politycznej podpisane przez około 100 osób. Mimo zapewnień Maciejewskiego i Dmochowskiej większość aktorów będących na próbie /.../ nie uwierzyło by tego typu organizacja mogła powstać, a jeżeli została utworzona to jest organizacją nielegalną. /.../
Na tym spotkaniu tw „Dukat” otrzymał zadania m.in.: Ustalić, w jakiej prasie Maciejewski i Dmochowska czytali o powstaniu „Komitetu Demokratycznego”.
Prawie 3 miesiące później (20.01.1978 r.) dowiadujemy się, że Dmochowska działa społecznie, a z pamięci podam, że bynajmniej nie w PZPR:
/…/ W dniu 13 stycznia br. w Teatrze „Polskim” odbyło się zebranie aktywu teatru /członkowie: SPATiF-u, ZZATiF, POP/. W zebraniu tym m.in. uczestniczyli: Stanisław Niwiński, Krzysztof Chamiec, Halina Kossobudzka, Aleksandra Dmochowska, Justyna Kreczmarowa, August Kowalczyk oraz przedstawiciel Komitetu Dzielnicowego PZPR W-wa Śródmieście, który w trakcie zebrania poinformował i wyjaśnił zebranym sprawę działalności nielegalnych organizacji takich jak KSS-KOR czy też ROPCiO, formy działalności itd.
Zebranie to cieszyło się ogromnym powodzeniem oraz zainteresowaniem, wszyscy jego uczestnicy byli zgodni, że tego typu zebrania powinny odbywać się we wszystkich teatrach, a zwłaszcza w tych, gdzie są zatrudnione osoby czynnie biorące udział we wrogiej działalności. Na przyczynę zwołania tego typu zebrania złożył się m. innymi incydent jaki miał miejsce w dniu 26 grudnia 1977 r. a mianowicie podczas przerwy w granej sztuce, nieznani mężczyźni zaczęli rozdawać oświadczenia i ulotki ROPCiO wśród publiczności i aktorów, mimo faktu, że tego typu akcja trwała tylko kilka minut, ponieważ zdecydowana interwencja dyr. teatru J. Krasickiego oraz służby porządkowej doprowadziła do przerwania i usunięcia poza teatr sprawców wspomnianego incydentu, lecz wiele osób zapoznało się z treścią w/w. oświadczeń, dlatego też sprawą palącą było wyjaśnienie tych spraw.
Niedługo potem, na fali „karnawału” 1980/81, Dmochowska uczestniczy w organizacji „S” w Teatrze Polskim.
Według lektury teczki tw „Dukata” jakościowa zmiana w podejściu SB do Dmochowskiej następuje 23.01.1984 r., gdy oficer prowadzący – Zbigniew Grabowski – zleca mu zadanie zwracania uwagi na małżeństwo Dmochowskich – tytułowych Nerona i Herę.
Wyjaśnienie tytułu wraz z opisem sprawy w następnej notce.
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura