Wprowadzanie agentury do "Solidarności"

W drugiej części wczoraj prezentowanego dokumentu przedstawiono cele stawiane agentom do realizacji:

 

            W wyniku realizacji zadań postawionych przed osobowymi źródłami informacji uzyskiwano informacje dot.:

- postaw i zachowań osób zaangażowanych w organizowanie i prowadzenie działalności Związku „Solidarność”; wyłonionych działaczy o postawach ekstremalnych i posiadających powiązania z elementem antysocjalistycznym objęto stałą kontrolą operacyjną, uzyskując rozpoznanie ich powiązań i zamierzeń;

- wyprzedzających wiadomości o planach i przedsięwzięciach podejmowanych z inicjatywy elementów antysocjalistycznych;

- faktów prowadzenia działalności sprzecznej ze statutem oraz kierowania tej działalności na sprawy pozastatutowe, zwłaszcza o charakterze politycznym;

- struktur i mechanizmów wewnętrznych ruchu zawodowego „Solidarność” z uwzględnieniem funkcjonowania sił antysocjalistycznych;

- dokumentowania antypaństwowej i antyradzieckiej propagandy uprawianej w różnych jej formach; część literatury bezdebitowej z tego zakresu przejmowano operacyjnie ograniczając zasięg kolportażu.

 

            Osobowe źródła informacji wykorzystywano też do prowadzenia działalności operacyjnej mającej prowadzić w końcowym rezultacie do wyeliminowania elementów antysocjalistycznych i ekstremalnych z władz związkowych „Solidarności” na szczeblu ochranianych obiektów i Zarządu Regionalnego. Zadanie powyższe zrealizowano m.in. w FSO, Hucie „Warszawa”, Kombinatach Budownictwa Mieszkaniowego.

            Duże trudności napotkano przy wykonywaniu omawianego zakresu zadań podczas wyborów do władz regionalnych „Solidarności”. Elementy wrogie poprzez manipulowanie kampanią wyborczą doprowadziły jednak do utrzymania decydującej roli skrzydła ekstremalnego oraz zalegalizowały nieformalną dotychczas działalność we władzach Regionu Mazowsze kilku przedstawicieli grup antysocjalistycznych.

Na niepowodzenie w tym zakresie złożyły się m.in. obowiązujące przejściowo decyzje resortu z okresu zawiązywania się „Solidarności”, mocą których źródła postawiono w stan defensywny wobec nowego ruchu związkowego, co nie pozwoliło im potem włączyć się do tego nurtu w sposób naturalny.

            Również zadania w zakresie prowadzenia kontrpropagandy i wyjaśniania nie mogły przybrać szerszego zasięgu z powodu wytworzenia przez „Solidarność” psychozy niewybrednego tępienia każdego, kto głosi poglądy nie mieszczące się w wykładni „demokracji” narzuconej przez elementy antysocjalistyczne. Stąd też zadania powyższe realizowane były przez źródła w zawężonych grupach i środowiskach, w warunkach bardziej kameralnych, rzadziej natomiast na forum publicznym, gdzie zawsze groziło niepowodzenie oraz wyizolowanie.

            Stwierdzić należy także, iż omówiona wcześniej realizacja zadań o charakterze czysto informacyjnym jest w zasadzie zadawalająca aczkolwiek niepełna. Wynika to nie tyle może z braków ilościowych, co jakościowych w stanie osobowych źródeł informacji oraz ich rozmieszczeniu wobec centrów naszego zainteresowania na terenie poszczególnych ochranianych obiektów. Stąd też zachodzi potrzeba sukcesywnego eliminowania tych niedostatków, zwłaszcza przez eliminowanie źródeł o małych możliwościach i nikłych perspektywach oraz przez typowanie i pozyskiwanie źródeł z lepszym dotarciem operacyjnym.

            Niedostatki ilościowe dotyczą przede wszystkim samego Zarządu Regionalnego, a w szczególności jego Prezydium oraz takich jego agend jak Biuro Informacyjne i inne. Dalsze przedsięwzięcia na rzecz rozbudowy sieci będą zmierzać do zabezpieczenia przede wszystkim tych agend.

 

 

 

Wykonano w 16 egz.

Egz. Nr 1 – a/a S. I                                                    NACZELNIK WYDZIAŁU III „A”

Egz. Nr 2 – S. III spr. „Mazowsze”                           PPŁK MGR J. OKRAJ

Egz. Nr 3 do Nr 16 – N-k Wydz.

                                   Inspekcji

Opr. JZ/I, druk KK

Nr masz. 966/81

 

To chyba ewenement, gdy ppłk SB na stanowisku Naczelnika Wydziału żali się w oficjalnym dokumencie na decyzje kierownictwa resortu – nie pozwolili wprowadzić agentury do władz Związku.

W tej samej teczce znajduje się jeszcze jeden dokument, którego fragment świadczy o metodach stosowanych przez Okraja:

 

/.../ Mamy zadania w ramach akcji „Wrzos”. Wszystkie te zadania są na dziś do szybkiej realizacji. Nie uwzględnia się jednak horyzontu czasowego – nie mamy scenariusza naszych zadań, co może być za pół roku, za rok czy za lat dwa. Jeżeli zamierzamy „Solidarność” zlikwidować za m-c – to zadania są realizowane dobrze- jeżeli natomiast będziemy musieli polubić „Solidarność” i żyć z nią przez lat kilka to musimy się do tego odpowiednio zaprogramować.

Program taki to up. przygotowania do wprowadzenia do „Solidarności” do kierowniczych ogniw pracowników na niejawnych etatach:

- temat ten stawialiśmy już w roku ubiegłym – nie znalazłem uznania u naszych zwierzchników.

- może przygotować i stworzyć konkurencyjną Solidarność i chwytliwych ideach i hasłach.

- Przystosować do nowych warunków pracy możliwości Dep. Techniki – to co mamy zakrawa na kpiny. To samo można powiedzieć o pracy „B” Wydział i Biuro.

 

Zatem wprowadzanie funkcjonariuszy pod przykryciem to nie tylko domena Centrali MSW, co można było wywnioskować z artykułów poświęconych temu zagadnieniu w czerwcu br., ale powszechnie – również w terenie – stosowana metoda walki z „S”.