W nawiązaniu do wczorajszego tekstu mogę stwierdzić, że jednostce terenowej SB nie pozwolono wprowadzać współpracowników do władz „S”, ale w jeden funkcjonariusz z Centrali MSW poczynał sobie zgoła inaczej. Z lektury jednej z udostępnionych w IPN teczek wynika, że metodę tę zastosował por. Zdzisław Wietrzyk z Wydz. V Dep. IIIA MSW. Oficer ten prowadził sprawę obiektową na Ministerstwo Przemysłu Lekkiego i w okresie żywiołowego organizowania Komisji Zakładowych „Solidarności” zapewnił sobie nad tym procesem kontrolę. Okazało się bowiem, że pierwszoplanową rolę w powstawaniu „S” w MPL odgrywała była tajna współpracowniczka ps. „Ewa”. Jej związkowi z SB-ekiem nie przeszkadzało, że współpracę zakończyła 20 lat wcześniej i to w okolicznościach przypominających zejście do podziemia, ucieczkę. Na jednym z 6 spotkań odbytych na przestrzeni roku zadeklarowała ogólne informowanie SB ze względu na szacunek i sentyment.
Wracając do zasadniczego tematu, Wietrzyk 26.10.1980 r. zapisał: /…/ Uzgodniono z b. tw. ps. „Ewa”, aby wstąpiła do Prezydium „Solidarności” i objęła funkcję przewodniczącego tego Związku. W związku z tym SB-ek zapewnił sobie dopływ wiadomości o strukturze, zadaniach, składzie i liczebności Związku w Ministerstwie. Część spotkań poświęcono nieprawidłowościom w Ministerstwie np. w obdzielaniu talonami na samochody.
Opamiętanie przyszło na „Ewę” dopiero w październiku 1981 r. O jej donosach na warszawskich jezuitów będzie jeszcze na tym blogu.
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
