Patrząc na "wystąpienie" Szymona Hołowni nie sposób dostrzec ogromnego podobieństwa do kampanii Zełenskiego na Ukrainie. Mniej lub bardziej udana kopia kampanii zaczyna nabierać na sile. Tak jak wcześniej za naszą wschodnią granicą - tak i teraz u nas nad Wisła widać coraz większe zainteresowanie pozapartyjnym kandydatem na prezydenta. To właśnie ze względu na zmęczenie części wyborców wojną dwóch największych machin partyjnych powstał projekt "Hołownia". Tylko na chwile lub inaczej mówiąc tymczasowo jako część większego przedsięwzięcia politycznego czy na stałe jako zręczne posunięcie polityczne mające docelowo odsunąć obecnego prezydenta od władzy? To jest pierwsze i chyba najważniejsze pytanie!
Czy wstępem w projekcie "Hołownia" nie będzie przyćmienie obecnych kandydatów opozycyjnych? Jeśli tak - to nie będzie to nawet trudne. W końcu dziś chyba każdy jest lepszy od "drewnianej" Kidawy Błońskiej czy od "pompatycznego" i "wiecznie obolałego" Kosiniaka Kamysza?! Co w następny etapie? To będzie uzależnionego od wielu czynników okolicznościowych w tym od samego już byłego gwiazdora TVN. Na pewno jedynym ze scenariuszy może być odebranie Dudzie jak największej ilości głosów 'miękkich' prawicowych katolików i zapewnić drugą rundę - w której potem przekaże swe poparcie Kidawie "Prompter" Błońskiej. Manewr ryzykowny ale nie niemożliwy do osiągnięcia. Inny scenariusz tylko pozornie abstrakcyjny - może zakładać bezpośrednie zwycięstwo projektu "Hołownia" ale tylko jeśli na fali buntu lub zrywu społecznego uda się wzniecić wśród wyborców przekonanie o konieczności zniszczenia monopolu partii rządzącej a w przypadku sukcesu w dalszej perspektywie nawet stworzenia nowego środowiska opozycyjnego. To tylko political fiction i scenariusz na film? Czyżby?
Projekt "Hołownia" to wciąż jednak projekt. Nic nie wiemy o jego zapleczu politycznym oraz nie wiele wiemy o źródłach finansowania. Tylko pobieżnie przedstawiony został zarys programowy. Bazując na wcześniejszych wypowiedziach gwiazdora szczególnie w sprawach światopoglądowych można wysunąć mylne i sprzeczne wnioski. A patrząc na to wszystko z boku - warto zadać sobie kilka pytań. Z czego wynika siła PiS? ...ze słabości opozycji? ...a skoro opozycja jest słaba i nie potrafi wystawić nikogo rozsądnego to jedyną alternatywą staje się kandydat pozapartyjny?
Ostatnie pytanie: Jak wielu z nas odczuwa zmęczenie partyjnym gnojowiskiem? ...na ile ktoś spoza politycznych machin ma szanse zamieszać na scenie? ...i jakie warunki należy spełniać aby coś - co wydaje się abstrakcją miało szanse stać się faktem dokonanym?
