W ostatnim programie Tomasza Lisa, gościem był Janusz Głowacki. Panowie rozmawiali głównie o relacjach polsko-amerykańskich.
Głowacki był zdziwiony doprowadzeniem do wyludnienia Warszawy, podczas wizyty w Polsce prezydenta Obamy, przy - jak on twierdzi - całkowitym polskim oddaniu Ameryce. Tu trochę przesadził, bo - jednak - wielu z nas już przejrzało na oczy.
W sprawie odmowy Lecha Wałęsy, który nie chciał wziąć udziału w grupowym spotkaniu z prezydentem USA, w Pałacu Prezydenckim, Głowacki stwierdził, że w Stanach na pewno było to zauważone, ponieważ w świadomości Amerykanów egzystują tylko dwaj Polacy: Jan Paweł II i Lech Wałęsa. A skoro ten ostatni odmówił, tzn. że miał powody. I tu pisarz wspomniał sytuację, gdy otrzymał amerykańskie - rządowe - stypendium. Wtedy to Stanisław Dygat zalecił mu: Jak już będziesz na miejscu, to tylko ich nie chwal, bo uznają, że sprawę odfajkowali i już drugi raz cię nie zaproszą. Głowacki wziął sobie do serca radę Dygata i dlatego uzyskał też następne stypendium. I w tym kontekście, postawa Wałęsy może mu teraz przynieść zdwojoną liczbę zaproszeń do USA.
Wg Głowackiego, wizyta Obamy była tak skonstruowana przez Amerykanów, aby przyczyniła się do jego poparcia przy następnych amerykańskich wyborach prezydenckich - przez Amerykanów polskiego pochodzenia. A Polakom miała uświadomić, że USA chcą utrzymywać dobre stosunki z Rosją, czego i Polakom życzą.
Polska nie jest problemem dla Stanów, póki nie psuje im szyków.
USA dla Polski są dziś dalekim sojusznikiem, który może nas "przezywać" od liderów regionu, bo to nic nie znaczy. Nasz region jest bezpieczny i bez tego, ponieważ objęty jest prawami i obowiązkami wynikającymi z człokostwa w NATO.
A wracając do Głowackiego, to cieszy mnie, że to on pisze scenariusz do filmu Wajdy, o Lechu Wałęsie. Nota bene, to Polański podpowiedział Wajdzie tę współpracę. A znając Głowackiego - scenariusz nie będzie pomnikowy, lecz stworzy swoistą symbiozę między momentam komicznymii i dramatycznymi.
Inne tematy w dziale Polityka
