Jak świat krew na ekranie
Nadziejo! Ejże nadziejo!
Co niespodzianie
Niczym wadera
Skaczesz do gardła
I wichru powianie
Oblekasz w perlisty szkarłat
Nadziejo! Kochanko kaleka!
Bóg ci zagra na fortepianie
A zatańczy chromy poeta
Hej popłyńmy przez miasto
Łodzią z atłasów w noc rozgwieżdżoną
Byle by świt alabastrów (jak usta ladacznic)
Ubrać w poezję bojaźni czerwoną
Miałaś nam być zmiłowaniem
A jesteś jak ów Jeździec miedziany
Niby dostał już wszystko
Lecz wciąż czegoś żąda je....
12.06.2017
23:44
Komentarze