Polska-Rosja czyli komentarz do komentatora

Zdaniem analityka Bartłomieja Sienkiewicza nie można oczekiwać, że wizyta prezydenta Miedwiediewa przyniesie wielki przełom w relacjach polsko-rosyjskich.

Zdaniem analityka wyraźnie widać zmianę pozycji, jaką zajmuje w polityce rosyjskiej Polska. - Rosjanie jak mało który naród mają doskonałe wyczucie relacji między siłą i brakiem siły, wielkością i brakiem wielkości. Widać wyraźnie, że w tym rosyjskim rankingu Polska się znacząco przesunęła w stronę silnych państw - mówił Sienkiewicz w Poranku Radia TOK FM.

Co wpłynęło na nasz awans? - Rosja nie może sobie pozwolić na sytuację, że ma problemy w Europie przez zabagnione stosunki z Polską. Europa jest potrzebna Rosji nie tylko ze względu na kryzys, ale także dlatego, że w coraz większym stopniu Rosja nad Amurem stoi oko w oko z wielkim chińskim smokiem, którego siła gospodarki, ambicji cały czas wzrasta. Polska stała się dla Rosji istotna nie przez fakt, że jest, tylko dlatego, że do tej pory złe stosunki paraliżowały możliwości rosyjskie w Europie

Zdaniem eksperta warto podkreślać też zmiany jakie zaszły w polityce polskiej. - Sytuacja, w której Polska prowadzi samotny bój z Rosją o wpływy w krajach dawnego WNP, była dla polskiej polityki coraz bardziej dysfunkcjonalna. Taka polityka nie cieszyła się nawet odrobioną poparcia wśród naszych sojuszników. Wręcz przeciwnie budziła panikę - przypominał Sienkiewicz. Dodatkowo - jak stwierdził - efektem takiej polityki nie były sukcesy. - Szliśmy od porażki do porażki. A równocześnie to, co robiliśmy na wschodzie zaczęło nas coraz skuteczniej izolować na zachodzie. To dla takiego kraju jak Polska najgorsze położenie

Dlatego zdaniem analityka to, że Polska wychodzi naprzeciwko dążeniom Rosji - w jej drodze do Europy - bardzo się nam opłaca. - W ten sposób obniżamy napięcie. To bycie narzędziem Rosji nam się opłaca - powiedział Bartłomiej Sienkiewicz.

Częściowo jest z Sienkiewiczem zgadzam. Nie budzą u mnie wątpliwości tezy:

- Polska jest ważna dla Rosji ponieważ złe stosunki Rosji z Polską oznaczają złe stosunki Rosji z Europą. Polska ma spore możliwości blokowania współpracy Rosji z Europą, a co gorsza wykazała w przeszłości, że czasem potrafi skonsolidować kraje środkowoeuropejskie, a czasem nawet „starą Europę” do działań przeciw Rosji co udowodniła „lekcja gruzińska”.

- Tego, że Europa, a zwłaszcza rynek europejski jest ważny dla Rosji to chyba nie trzeba nawet komentować.

- Jestem przekonany, że samotny bój Polski z Rosją (a czasem odnosiłem wrażenie, że jest to samotny bój) w sumie jest niekorzystny dla Polski. Nie potrafiliśmy w tym boju uzyskać wsparcia ze strony żadnego dużego kraju europejskiego. A koalicja małych krajów środkowoeuropejskich nieraz wykazywała, że w sumie ma w nosie nasze ambicje.

- Gdy chodzi o naszą sytuację na wschodzie ponieśliśmy szereg porażek. Nic nie uzyskaliśmy w kontaktach z Litwą. Nie zmieniła się sytuacja mniejszości Polskiej na wileńszczyźnie, a historia Możejków i Ignaliny wskazują, że interesów na Litwie to my nie zrobimy. Na Białorusi nie udało nam się rozwiązać bardzo trudnego położenia Związku Polaków. Na Ukrainie mimo licznych polskich gestów Juszczenko okazał się reaktywatorem kultu Stepana Bandery, a w sprawach masakry wołyńskiej (czy może raczej ludobójstwa) wydaje się wciąż na Ukrainie lekceważona. Zmiana prezydenta Ukrainy (prorosyjski Janukowycz) też wydaje się tak naprawdę porażką polityki polskiej na wschodzie.  

- Naszą porażką na zachodzie jest między innymi rozdział tek ambasadorskich w dyplomacji europejskiej. To, że nie mamy na wschodzie żadnego wspólnotowego ambasadora najprawdopodobniej zawdzięczamy m.in. opinii kraju skonfliktowanego z Rosją.

Nie zgadzam się z wypowiedzią pana Sienkiewicza: bycie narzędziem Rosji nam się opłaca. Niezależnie, że można tę tezę różnie rozumieć, sprowadzanie Polski do narzędzia w rękach rosyjskich polityków fatalnie mi się kojarzy. Nie jestem naiwny by uważać Polskę za potęgę i kraj, który jest w stanie być pełnoprawnym partnerem wobec mocarstwa atomowego, które obszarowo jest największe na globie i ma pozycję w świecie niezaprzeczalną. Niemniej uważam, że (zwłaszcza przy wsparciu UE) jesteśmy w stanie być samodzielnym podmiotem polityki międzynarodowej kreującym sytuację co najmniej w obszarze Europy środkowo-wschodniej. Wymaga to oczywiście polityki inteligentnej, polityki na miarę XXI wieku, a nie nieskutecznej polityki typu „lance do boju” i „bolszewika goń, goń, goń”, której czasy skończyły się prawie 100 lat temu.

Wydaje się, że należy obecnie skoncentrować się… no właśnie, nie na Smoleńsku tylko określeniu możliwości w zakresie współpracy gospodarczej. Przez wiele najbliższych lat będziemy „skazani” na rosyjską ropę i gaz, natomiast my będziemy mocno zainteresowani ulokowaniem na rynku rosyjskim naszych towarów (żywność i wyroby przemysłowe). I o tym warto rozmawiać z Rosjanami. Natomiast bardzo ostrożny byłbym z dopuszczaniem Rosjan do polskiej energetyki. Rosjanie długo jeszcze nie dorosną do oddzielenia gazu od kremlowskiej polityki…