"Uprawcie nowy ugór, bo już czas szukać Pana, aby przyszedł i nauczył was sprawiedliwości"
Księga Ozeasza 10,12
XIX - wieczni pionierzy to z pewnością nietuzinkowi ludzie. Ciągnęli swymi wozami w zachodnie obszary Ameryki Północnej obładowani całym swoim dobytkiem. Takimi znamy ich z dawnych rycin i filmowych zdjęć. Nietkniętą ziemię, którą odkrywali, musieli własnymi rękami doprowadzić do takiego stanu, by można było w niej się osiedlić. Często pług osadników natrafiał na korzenie i skały, które trzeba było po prostu ominąć i orać dalej. Ale wraz z upływem czasu z ich pul te przeszkody zostały usunięte, a ziemia stawała sią coraz bardziej urodzajna.
Jak różni byli ludzie rozpoczynający taką przygodę, tak różne były też ich motywacje. Ale przeważnie wszyscy mieli jedno wspólne pragnienie: chcieli zacząć nowe życie wyzwolone z udręk starego. Jest to o tyle aktualne, że również i dziś wielu ludzi szuka tego samego.
Co tak naprawdę obciąża człowieka? Czy to tylko szara codzienność, brak sensu życia, czy nieznośna rutyna? Czyż to jedynie tkwiące gdzieś głęboko rozczarowanie lub gorycz? Nie, nie tylko. To raczej długi. Nie mamy tu na myśli pieniędzy, ale nasze winy wobec Boga, które stały się balastem naszego życia.
Gdy to zrozumiemy, posłuchajmy Bożego głosu: "Uprawcie nowy ugór". Rozpocznij jeszcze raz, od początku, tym razem we właściwy sposób, szczerze i bez obłudy, z twarzą zwróconą w kierunku Boga i razem z Nim! Tylko takie działanie stanie się zaczątkiem prawdziwie nowego i spełnionego życia. Powiesz, że nie masz usposobienia pioniera? Ja tez nie! Ale kto da się przekonać, że tylko całkowicie nowa droga może zmienić nasze życie, ten winien zdobyć się na to, by na nią wejść. Bóg zaś da ci do tego odwagę i potrzebne siły.
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
