Za wcześnie aby prognozować krótkoterminowe skutki nacisków UE, jednak łatwo przewidzieć kto będzie ich ofiarą: Platforma Obywatelska. Im bardziej przekaz okaże się nerwowy (lub wręcz histeryczny) tym silniejszy będzie podział na tych przekonanych, że trzeba postawić się Brukseli oraz tych wystraszonych możliwymi negatywnymi skutkami dla Polski. Jedyne co może połączyć te dwie grupy ludzi to niechęć do tych którzy potencjalnie wywlekają naszą polityczną wojenkę na poziom europejski. Nagranie Schetyny zawierające wątek zaangażowania PO w uruchamianie protestów w Brukseli, pozycja Donalda Tuska w Radzie Europejskiej (póki co bez znaczenie jest to źe milczy, ważne to iż jest symbolem PO) oraz liczne wypowiedzi polityków PO jednoznacznie pokazują platformerskie zaangażowanie, które pijarowsko okaże się nie do obrony. Nowoczesna ustami swojego wicemarszałka Sejmu dziś przekazuje narrację o tym aby rozwiązywać problemy w Polsce. Wcześniejsze wypowiedzi Petru idące w innym kierunku łatwo będzie rozmyć, PO nie ma tego luksusu. Paradoksalnie dzisiejsze napięcie z Brukselą to woda na młyn strategii PISu, wymaga od rządu jedynie trzymania nerwów na wodzy, unikania awanturniczych wypowiedzi, nie unikania rozmów z komisarzami UE, dobrego przygotowania do debaty 13 stycznia oraz generalnie: zimnego spokoju. UE wyśle mocne komunikaty, ale niczego więcej zrobić nie moźe. Zaś PO samo wpakowało się w potężne problemy, PIS musi jedynie stworzyć bardziej subtelną narrację aby przekonać wyborców swoich politycznych wrogów do tego jak niebezpieczne jest donoszenia na Polskę do Brukseli i dlaczego w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Francji taka sytuacja byłaby nie do pomyślenia. UE ma dziś poważne problemy, rolą Polski jest pomagać w ich rozwiązywaniu, na tym a nie w całkowitej uległości dotyczącej naszych wewnętrznych spraw muszą być zbudowane priorytety polskiej polityki zagranicznej.
Inne tematy w dziale Polityka
