Nie oczekiwałbym, że w świecie, gdzie pieniądz jest alfą i omegą dziennikarze brukowców poświęcą się w imię nieskazitelności i wszelkich cnót. Jeśli cokolwiek poświęcą, to więcej uwagi, by swe działania zatuszować. Tym razem skutecznie.
Zewsząd padają pytania: czy świat mediów zatrzęsie się w posadach i zmieni swe oblicze? Czy tablody przemienią się z wysysaczy krwi w łagodne baranki? Czy żądni najgorętszych materiałów „exclusive” dziennikarze staną się wrażliwymi na ludzkie krzywdy żurnalistami? Odpowiedzi w większości przypadków są twierdzące. Ogromny kubeł zimnej wody zmyje pokłady pomyj, które nakładają na siebie reprezentanci gutter press.
Nie jestem takim optymistą. Nie wierzę w kurację oczyszczającą, jakiej poddawana jest dzisiaj brytyjska prasa brukowa. Terapia szokowa być może zadziała, ale powierzchownie i na krótko. Twierdzenie, że prasa brukowa stanie się teraz bardziej cywilizowana i będzie działać „na legalu” przeczy bowiem całej logice funkcjonowania tabloidów. Podstawą tej logiki jest założenie, że zysk rośnie proporcjonalnie do skandaliczności tekstu. Liczba wybałuszonych w krwiste nagłówki oczu jest tak naprawdę miarą sukcesu.
Ciekaw jestem o ile uboższe byłoby imperium Ruperta Murdocha gdyby światła dziennego nie ujrzały materiały zaczerpnięte z nielegalnych źródeł. Jaki zysk przeszedłby koło nosa gdyby dziennikarze News of the World obejrzeli się na krzywdę rodziny zamordowanej Milly Dowler czy krewnych żołnierzy poległych w Iraku? Słowem: ile straciliby na swojej „grzeczności? Bo straciliby na pewno.
Gdy kurz afery z News of the World opadnie, oczom naszym ukaże się świat prasy brukowej pozornie trochę inny, a w gruncie rzeczy taki sam. Nie oczekiwałbym, że w świecie, gdzie pieniądz jest alfą i omegą dziennikarze brukowców poświęcą się w imię nieskazitelności i wszelkich cnót. Jeśli cokolwiek poświęcą, to więcej uwagi, by swe działania zatuszować. Tym razem skutecznie.
Inne tematy w dziale Polityka
