Rozbicie PKP na kilkadziesiąt spółek przyniosło jak na razie pozytywne efekty dla zarządzających poszczególnymi spółkami kolejowymi. Dzięki tym zmianom powstało kilkaset świetnie płatnych stanowisk w zarządach i radach nadzorczych, ale czy dzięki temu poprawiła się sytuacja pasażerów - nie sądze. Zupełną katastrofą było usamorządowienie przewozów regionalnych w 2008 r. Skutkiem tej decyzji było powstanie struktury własnościowej z kilkunastoma właścicielami, z których każdy ma inną sieć kolejową na swoim terenie, inną ilość połączeń i inne koszty utrzymania. Marszałkowie poszczególnych województw nie potrafią się porozumieć co do strategii rozwoju firmy - w konsekwencji pociągi regionalne w wielu województwach dojeżdzają tylko do granicy województwa, a podróżni muszą się przesiadać. Taka sytuacja będzie mieć miejsce na Śląsku od nowego rozkładu jazdy. To kompletna bzdura i pokazanie, że nasza władza jest całkowicie pozbawiona wyobraźni. Bo ktoś tę reformę wymyślił i któs powinien brać za nią odpowiedzialność. Tymczasem brak takiej refleksji po stronie rządowej, która udaje że problemu nie ma. Najłatwiej wskazać na samorządy, by to one rozwiązały ten gordyjski węzeł. Tylko ile jeszcze wytrzymają pasażerowie, o których zupełnie zapomniano...Przecież każda zmiana powinna służyć nam - obywatelom - a nie teoretykom, nie mającym pojęcia o realnych problemach w sferze transportu kolejowego. Czas na powrót przewozów regionalnych do Skarbu Państwa i wzięcie odpowiedzialności przez administrację rządową za organizację przewozów, bo ta swoista Polska dzielnicowa powinna się wreszcie skończyć.
Inne tematy w dziale Polityka
