Palikot do psychiatry

Mimo złożonej publicznej deklaracji o unikaniu języka nienawiści, przewodniczący Ruchu Poparcia Samego Siebie Janusz Palikot po raz kolejny dał upust swoim antykościelnym i antychrześcijańskim fobiom, próbując kilka dni temu na swoim blogu udowodnić możliwość posadzenia na ławie oskarżonych Ojca Świętego Benedykta XVI za nadużycia seksualne niektórych duchownych z udziałem dzieci. Czytając sam tekst, jak i umieszczone pod nim liczne komentarze, zastanawiam się ile nienawiści w najgorszym wydaniu kryje się w tym człowieku i osobach wyznających jego poglądy. Powielanie całkowicie nieprawdziwych informacji w tym temacie ma sprawić jak mniemam zbudowanie obrazu instytucji Kościoła, żerującego na krzywdzie bezbronnych dzieci, który nie robi nic innego, jak tylko ukrywa zdarzenia, które nigdy nie powinny mieć miejsca. Przez pół wieku PRL-u mieliśmy do czynienia z programową walką z wszelkimi religiami, a w szczególności Kościołem katolickim. Dzisiejsze metody tej walki, która nadal trwa, przybrała nieco inne, bardziej wysublinowane sposoby, a dostępność nowoczesnych form komunikacji sprawiła, że wiele osób pod pozorem wolności słowa i swobodnej debaty, bez żadnych zahamowań wylewa pomyje wulgaryzmów i chamstwa, opisując swój stosunek do religii i Kościoła. Zamiast merytorycznej dyskusji o funkcjonowaniu Kościoła, w tym i o grzechach jego członków w oparciu o rzeczowe argumenty, anonimowi najczęściej internauci powtarzają brednie zasłyszane w rynsztoku bądź od znajomych spod budki z piwem. W tego typu narrację zaczęli się wpisywać politycy Ruchu Poparcia Samego Siebie, który postanowili na prymitywnym i bezmyślnym atakowaniu Kościoła zbijać polityczne punkty. Janusz Palikot przekracza wszelkie granice publicznego dyskursu, powtarzając nieprawidzwe informacje lub dokonując ich selektywnego wyboru pod przyjętą przez siebie tezę. Stał się ulubieńcem wielu mediów, które z lubością zapraszają go do swoich programów, dając mu możliwość powtarzania swoich bredni. Tymczasem każda z kwestii które porusza w tematyce kościelnej opiera się na nieprawdziwych informacjach czy wręcz kłamstwach. Tak jest zapewne wygodniej by udowodnić głoszone głupoty o m.in. pazerności duchownych kiedy dochodzi do zwrotu mienia, ukradzionego Kościołowi przez ludową władzę. Zachwanie Janusza Palikota, sposób jego wypowiedzi i argumentacji świadczy o toczącej jego głowę chorobie zwanej w psychiatrii fobią. Przypadek to ciężki, wyglądający na pogłębiający się, a zatem wymagający pilnego kontaktu z lekarzem odpowiedniej specjalizacji. Nie można pozwolić na to, by Janusz Palikot powtarzał swoje wytwory chorej wyobraźni. W polityce jest miejsce dla każdego i dla każdych poglądów, dla merytorycznego sporu. Nie powinno być miejsca dla osób, które cały swój program opierają na bezczelnym obrażaniu innych, a nasze media którym tak zależy na spokojnych debatach i zasypaniu podziałów w naszym społeczeństwie, powinny chyba się bardziej zastanawiać nad listą zapraszanych gości, bowiem członkowie Ruchu Poparcia Samego Siebie nic nie wnoszą konstruktywnego do spraw naszej Ojczyzny.