Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą 
zostaną po nich buty i telefon głuchy 
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze 
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje 
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna 
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy 
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego. 

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna 
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście 
przychodzi jednocześnie jak patos i humor 
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej 
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu 
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon 
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy 
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć 
kochamy wciąż za mało i stale za późno 

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze 
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny 

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą 
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą 
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości 
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza.

 

 

I ci co nie nie odchodzą nie zawsze powrócą.... burzliwe rozstania, upór, własne ego, zerwany kontakt... .

Za późno na telefon....przecież nic nie zapowiadało, a jednak. Smutek i żal. 

Tylu ich w tym miesiącu odeszło do Pana. Znani z pierwszych stron gazet, mniej znani, a wśród nich....Tomek...bloger

 

Wierzę w to że życie się nie kończy, ale zmienia  i gdy rozpada się dom doczesnej pielgrzymki, znajdują w niebie wieczne mieszkanie.

Tam się spotkamy.....

Wieczne odpoczywanie 

Racz im dać Panie.