Poezja: Żołnierzu Niezłomny

ŻOŁNIERZU NIEZŁOMNY

Przez Rzeczpospolitą kata pędzi kat,
Polaku! Wypędź ich, gdy chcesz mieć kraj bez krat
Przepędź swastykę a sierpa młotem zbij
Jeśli nie uda się, to godnie w walce zgiń!

Rok czterdziesty piąty- to zwycięstwa nadszedł czas
Radość w całym świecie- lecz chłopcy idą w las
Gdy swastyka padła u stóp krasnych gwiazd
Nasz sąsiad ze wschodu, znów zniewolił nas

Sierp i młot zawisnął nad ojczyzną- Matką Twą
A czerwone gwiazdy, chcą opętać ją
Żołnierzu niezłomny! Odrzuć młot i sierp!
Wywalcz wolność Matki, albo za nią cierp!

Odrzuć także gwiazdy, które sieją pogrom, lęk
Przez nie tylko płacz i konających jęk
Żołnierzu niezłomny! Swych rodaków broń!
Szablę chwyć do ręki, Bolszewika goń!

Zniszcz wrogie sztandary, czerwone od polskiej krwi
Które tu przynieśli Bolszewicy źli
Żołnierzu niezłomny! Pomścij polską krew!
Niechaj znów zawita nam wolności zew!

Chociaż beznadziejna-  Twoja walka wciąż ma sens
Nie odrzucaj broni- lecz za wrogiem węsz
Węsz we dnie i w nocy, nie bój nigdy się!
Choć za Tobą węszy KBW, UB

Daj wytchnienie ludziom ciemiężonym przez ich bicz
Chwyć pepeszę w dłonie- ten porządek zniszcz
Żołnierzu niezłomny – o swój naród dbaj!
Gdzie postawisz nogę – tam wolny nasz kraj

pułkownik Pożoga

Wiersz ukazał się na portalu Nacjonalista.pl