...po spustoszeniu i rozgrabieniu Polski i Polaków, zdziesiątkowaniu nas przez Niemcy i Związek Sowiecki, jeszcze powiedzieli swoim kacapskim mianowańcom, żeby Polacy dopłacili...
"W czasie rozmowy z Józefem Stalinem na przełomie lutego i marca 1947 roku Hilary Minc [ten od rabunku Polaków], powiedział, że wartość dostarczonego [do ZSRS] przez Polskę węgla przewyższa wartość otrzymywanych reparacji. Wobec tego chciał w ogóle zrezygnować z odszkodowań na tych warunkach. Ale Stalin [żartowniś mandżurski] uznał, że oznaczałoby to złamanle uchwał poczdamskich i zgodził się zmniejszyć do połowy dostawy naszego węgla oraz wielkość reparacji z puli ZSRR. [było to 15% z puli przyznanej ZSRS, ustalone na podstawie proporcji liczby ludności Polska/ZSRS a nie strat wojennych; ale taki np. sowiecki rabunek na terytorium Polski po wojnie (demontaż i wywóz), którego wartość oceniano na 500 mln. dolarów, oczywiście nie był uwzględniony]. Jaki więc był ostateczny bilans? Otrzymaliśmy odszkodowania wojenne, czy je zapłaciliśmy?Andrzej Jezierski [katedra historii gospodarczej Polski UW], sądzi że bilans nie był dla Polski korzystny". (1989)
Cyrankiewicz i Minc wracają z Moskwy.
- Berman. - Obecny!
"Generalissimus Stalin — jak stwierdzają członkowie delegacji polskiej — brał niezmiernie żywy i aktywny udział w rokowaniach, interesując się w zagadnieniach gospodarczych, nawet najbardziej technicznymi szczegółami. Jego udział w toku dyskusji niejednokrotnie wpływał na szybsze osiągnięcie porozumienia przy czym interwencje Generalissimusa Stalina w najtrudniejszych sprawach cechowało głębokie zrozumienie trudności i potrzeb Polski. Ze strony radzieckiej występowała w technicznych sprawach gospodarczych poważna komisja specjalistów na czele z ministrem handlu zagranicznego Mikojanem [Katyń] i ministrem finansów Zwieriewem".
Komentarze