Firma De Beers została założona w Ameryce Południowej w 1888 r. (a De Beers Mining Company to kwiecień 1880 r. - dla orientacji - 8 miesięcy przed pierwszą wojną burską). Nazwa pochodzi od rodziny właścicieli farmy, na której odkryto złoża diamentów, rodzina ta wnet opuściła to miejsce ich nazwisko zostało i jest w użyciu.
Prezesem firmy został Anglik Cecil Rhodes (finansowany m.in. przez A. Beita i londyński bank Rotszylda). Rhodes rywalizował początkowo o dominację na rynku wydobycia diamentów m.in. z Barneyem Barnato /Barnet Isaacs/ - postulował/postulowali utrzymywanie sprzedaży blisko lub poniżej popytu dzięki czemu można było podbijać cenę kamieni; w 1888 r. Bernato był jednym z 4 głównych/oficjalnych udziałowców De Beers z Rhodesem w fotelu (+ Alfred Beit, FS Philipson-Stow). Barnato po latach wypadnie za burtę niedaleko Madery. Cała produkcja De Beers została w 1893 r. zakontraktowana na szybko założonemu londyńskiemu syndykatowi, stworzonemu przez 10 żydowskich firm powiązanych ze sobą przez małżeństwa, a przestraszonych napływem dużej ilości diamentów z południowej Afryki. W 1902 r. zmarł Cecil Rhodes, w tym czasie De Beers kontrolowała już 90% produkcji diamentów. W 1908 r. niepokój wzbudziło odkrycie diamentów w niemieckiej kolonii w Afryce południowo-zachodniej.
W drugiej połowie lat 20. XX w. kartel znalazł się pod kontrolą Anglo Amercan Corporation (1917, J.P.Morgan, E.Oppenheimer). Firma kontynuowała tradycję - "wykorzystywała swój monopol, aby stworzyć sztuczny niedobór diamentów i utrzymywać wysokie ceny. Tradycja pierścionków zaręczynowych z diamentem, została w dużej mierze stworzona właśnie przez De Beers przy pomocy skutecznej kampanii reklamowej zapoczątkowanej w 1939 roku".
"De Beers było siłą napędową tworzenia apartheidu i systemu, który brutalnie zmusił Afrykańczyków do opuszczenia ich ziemi, aby stworzyć z nich siłę roboczą do pracy w wysokodochodowych kopalniach w warunkach podobnych do niewolniczych. Oprócz okrutnych warunków pracy, De Beers, bojąc się, że diamenty wydobywane w rozdartych wojną obszarach Afryki Zachodniej zaleją rynek i podważą ich światową kontrolę nad ceną kamieni oraz zagrożą ich żydowskim spółkom zależnym, stworzył także pojęcie "krwawych" diamentów". Z kolei były szef CIA Stansfield Turner oskarżał ludzi De Beers o sabotowanie i wstrzymywanie w czasie II wojny światowej i walki z nazistami dostaw diamentów technicznych, niezbędnych dla przemysłu wojennego.
Ernest Oppenheimer odwiedza zakład obróbki diamentów (Amsterdam 12.1945 r.)
Jednym z największych i najważniejszych centrów obróbki i eksportu diamentów jest Izrael, dynamiczny rozwój branży diamentowej w Palestynie, w całości żydowski, istny boom w tej branży to czas holocaustu. Organizacja zrzeszająca zarządców w przemyśle diamentowym w Palestynie została ustanowiona w listopadzie 1941 r., pierwszy jej zjazd odbył się w październiku 1943 r.
W początkach 1939 r. było to 60 osób.
Kongo, Sierra Leone -> Diamond Trading Company (De Beers) w Londynie
Londyn -> Palestyna (Netanya, Tel Aviv)
Palestyna -> Nowy Jork (wschodnie wybrzeże USA)
----
https://www.linkedin.com/pulse/history-jewish-control-south-african-diamond-industry-benedict-ezeagu
http://www.kimberley.org.za/today-in-kimberleys-history-28-april/
Diamonds and War
https://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Oppenheimer
https://www.rothschildarchive.org/exhibitions/timeline/ [1887]
https://en.wikipedia.org/wiki/Anglo_American_plc
https://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_Beit
https://en.wikipedia.org/wiki/Barney_Barnato
https://en.wikipedia.org/wiki/Harry_Oppenheimer
https://en.wikipedia.org/wiki/Bernard_Oppenheimer
https://en.wikipedia.org/wiki/De_Beers
