Wiele osób jest przekonanych,
że w okolicach piersi, znajduje się serce kobiety.
Owszem, znajduje się tam serce,
ale nie jest ono częścią kobiety.
Kobiece serca są na ogół skradzione!
Te, których jeszcze nie skradziono,
kobiety oddają dobrowolnie.
Najbardziej pazerni na kobiece serca są potomkowie.
Ich pazerność jest tak olbrzymia,
że kobiecego serca czasem nie starcza
dla następnych chętnych w kolejce pazerności – rodziców.
Kolejni amatorzy kobiecych serc – mężczyźni,
są znakomitymi PRowcami
i potrafią przekonać cały świat, na czele z kobietami,
że to oni są posiadaczami całości kobiecego serca.
Nie wierzcie im.
To czysty marketing.
Przy pierwszej okazji,
kobieta odbiera co do niej należy
i mężczyźnie zostawia co najwyżej kawalątek.
Te kawałki serca, które jeszcze kobiecie zostały,
oddaje ona rodzinie, znajomym, ideom.
Ale przecież nie wszystkim kobietom ktoś skradł serce,
nie wszystkie mają rodziny,
nie wszystkie wpadają w objęcia idei!
Tak, ale te kobiety, bez reszty, oddają swe serca cierpieniu.
Czyż można zatem, z czystym sumieniem powiedzieć,
że serce kobiety należy do kobiety?
