Każda porządna architektura monetarna musi mieć dwa elementy:
Zagadka jaką postawiłem w notce https://nikander.neon24.pl/post/154622,zgadnijcie-co-przedstawia-ten-rysunek nie była przypadkowa. Chciałem istotne elementy nowej architektury monetarnej, do której historia otworzyła nam drzwi, wsiać na grunt trochę przygotowany.
Zgadzam się całkowicie z komentarzem:
To jest schemat przyrostu Dochodu Narodowego i kreowanie pieniądza w oparciu o wzrost produkcji (+ - inflacja wynikająca z niedokładności liczenia i sezonowych skoków cenowych).
To jest teoretyczny schemat działania banków w gospodarce krajowej przy istnieniu własnej waluty krajowej.
Anna-PK 17.04.2020 15:15:30
Oraz
To nie jest żadna nowość! To są znane i praktykowane zasady kreacji pieniądza w gospodarce i jest to dawno w podręcznikach ekonomii.
Próbowałam kilkakrotnie to tłumaczyć na NEonie, ale Polacy są odporni na wiedzę o działalności banków i pozwalają tylko żydom na rozumienie procesów ekonomicznych.
Jak się zaczyna dyskusję na ten temat, to powstaje taki rwetes jakby świat miałby się zawalić.
Anna-PK 17.04.2020 16:21:28
Architekturę monetarną pieniądza suwerennego promuje międzynarodowy ruch PositiveMoney https://positivemoney.org/ Do najbardziej znanych aktorów tego ruchu należą między innymi:
Frosti Sigurjónsson –minister skarbu Republiki Islandii autor reformy monetarnej w swoim kraju. Warto znać jego raport „REFORMA MONETARNA lepszy system monetarny dla Islandii”. Polskie tłumaczenie znajdziecie tutaj…
prof. Joseph Huber – inicjator szwajcarskiego referendum w sprawie zakazu kreacji pieniądza dłużnego przez banki komercyjne.
Każda porządna architektura monetarna musi mieć dwa elementy:
1. Strategię kotwiczenia waluty albo jak kto woli strategię polityki pieniężnej. Najkrócej: strategia kotwiczenia waluty odpowiada na pytanie jakiego parametru mierzalnego będzie bronił bank centralny danego kraju. Jeśli ktoś byłby ciekawy to odsyłam do dokumentów NBP na temat alternatywnych strategii polityki pieniężnej. Polska wybrała – moim zdaniem – dobrą strategię obrony celu inflacyjnego i nie ma potrzeby w tym obszarze dokonywania zmian. Na schemacie wybraną strategię reprezentuje fragment oznaczony cyfrą 1 . Stanowią ją: pętla pomiarowa, nastawnik celu inflacyjnego ( w tym przypadku, 2,5%) oraz sumator wyliczający odchyłką, na którą musi zareagować Rada Polityki Pieniężnej.Dodatkowo – w koncepcji pieniądza suwerennego – RPP musi reagować na parametry gospodarcze takie jak wzrost PKB i stan zatorów płatniczych pomiędzy przedsiębiorstwami.
2. Instrumenty polityki pieniężnej. Najkrócej: są to działania jakie wolno podejmować NBP w reakcji na takie zjawiska monetarne jak: inflacja, hiperinflacja, deflacja, stagflacja. Aktualny zestaw instrumentów polityki pieniężnej zatwierdza Sejm przyjmując – razem z ustawą budżetową – dokument „Założenia polityki pieniężnej”. Aktualne założenia polityki pieniężnej znajdziecie Państwo tutaj…
W koncepcji pieniądza suwerennego instrumenty polityki pieniężnej ulegają wymianie. Już o ilości wypływu pieniądza na rynek nie decydują stopy procentowe i rezerwa cząstkowa. Wymieńmy te nowe instrumenty:
2 –emisja przyrostowa pieniądza suwerennego. Dokonuje się ją według starych jak świat formuł Locke’a – Ricardo lub trochę nowszych wzorów Fischera. Ilość pieniądza w obiegu powinna być proporcjonalna do podaży towarów i usług a za współczynnik proporcjonalności przyjmuje się krotność rotacji pieniędzy pomiędzy sferą produkcji a konsumpcji w ciągu roku.
3 - rozproszenie emisji przyrostowej w formie dywidendy obywatelskiej. Uczynienie formy rozproszenia dywidendy obywatelskiej instrumentem polityki pieniężnej jest moim osobistym wkładem w rozwój teorii pieniądza suwerennego. W każdym razie nie są mi znane ani żadne publikacje ani zestawy dobrych praktyk, które by tego tematu dotykały. Wprowadzona do obiegu figura retoryczna w postaci „pieniędzy z helikoptera” nie rozstrzygała bowiem „kto te pieniądze złapie, w jakim czasie i jakie będą jego intencje gospodarcze”. Najkrócej:
ponieważ takie zjawiska wpływające na sytuację płatniczą jak inflacja i wzrost PKB dotykają wszystkich, przeto rozproszenie emisji musi mieć cechę działania indeksacyjnego co oznacza, ze wszystkie podmioty gospodarcze – bez względu na branżę i zasięg terytorialny – muszą uzyskać takie same warunki przeprowadzania płatności.
aby zachować ujemną pętlę sprzężenia zwrotnego (obrazowo: aby nie gasić ognia benzyną) większa część dywidendy obywatelskiej powinna być „zaparkowana w produkcji” w formie dywidendy produkcyjnej.
Rozwinięcie tematu przestawiłem tutaj...
4 - ponieważ wielkość stóp procentowych dla udzielanych pożyczek przestaną pełnić służbę instrumentu polityki pieniężnej, powracamy do urzędowych stawek dla kredytów i depozytów oszczędzając społeczeństwu i gospodarce jakieś 45 mld zł lichwy. Parametry zdolności kredytowej proponujemy oprzeć na „wkładzie pożyczkobiorcy w budowę kapitału banku”. Taką formę od wieków i z powodzeniem stosowały niektóre unie kredytowe.
Na koniec chciałbym jeszcze rozwiać obawy o to, że pozbawienie banków komercyjnych możliwości kreacji pieniądza dłużnego szybko doprowadzi do pozbawienia ich płynności i całkowitej śmierci naszej gospodarki karmionej kredytem. Pieniądze w systemie bankowym się pojawią, ale pojawią się po stronie depozytów ludności i przedsiębiorców. Roczne potrzeby emisyjne oceniamy na około 90 mld zł (przy grze o pełną pulę z banskterami) i takie pieniądze pojawią się w systemie bankowym przy takiej samej obniżce potrzeb pożyczkowych.
