Jest dobra zasada: gdy Twój przeciwnik popełnia błędy nie przeszkadzaj mu. Obserwuję od jakiegoś czasu łomoty jakie sobie dają publicyści prawicowych (choć to w Polsce czasem mało adekwatne do rzeczywistości słowo) gazet. W kwietniu tego roku gdy tytuł Uważam Rze przeskoczył w sprzedaży Gazetę Polską w mediach Sakiewicza zawrzało:
"Gdy tylko wystartował 'Uważam Rze' i sprzedawalnością przeskoczył 'Gazetę Polską' (od razu), Sakiewicz and company dostali białej gorączki i piany. Z łamów "GP" padły wobec dziennikarzy bluzgi: 'hieny', natomiast wobec samego tygodnika parokrotnie nonsens: 'podróba »Gazety Polskiej " - za polskatimes.pl
Jakiś czas był spokój i pojawiały się co najwyżej drobne uszczypliwości. Dziennikarze prawicowych mediów spotykali się w Tygodniu Sakiewicza na niezależnym VODzie. Razem szumnie nie zostawiali suchej nitki na rządzących i jak to lubią mówić wspólnie: mainstreamowych mediach. Niestety dla nich stety dla normalności skończyło się lizanie po jajkach tuż po publikacji artykułu Waldemara Łysiaka o słuszności pochówku śp. Lecha Kaczyńskiego na Wawelu. Czyżby znów "lokaje Lisickiego" i "pajace Sakiewicza": szykowali się do walki na noże ?
"Waldemar Łysiak w „Uważam Rze”, kryjąc się za opisem opinii „inteligenckiej części prawicowego elektoratu”, przedstawił swoje krytyczne zdanie o pochówku śp. Pary Prezydenckiej na Wawelu. Jako młodzi ludzie utożsamiający się ze środowiskiem, które według Łysiaka trzyma „pancerny parasol nad wawelskim grobem”, chcemy na łamach „Gazety Polskiej Codziennie” bronić słuszności decyzji o pochowaniu Lecha Kaczyńskiego na Wawelu. Nawet jeśli przez to definitywnie stracimy szansę na status „inteligenckiej części” prawicy." - za niezależna.pl
Temat artykuły Dziedzictwo Wawelu panów Wildstein i Pereira nadaje się na osobny wpis i tak pewnie bym zrobił ale po pierwsze - nie lubię pisać o zmarłych szczególnie gdybym musiał pisać coś nie do końca miłego. Po drugie próby windowania zmarłego prezydenta na cokół bohatera narodowego Polski to temat nudny i oklepany. Sam kilka słów już napisałem. Można szanować Lecha Kaczyńskiego jako człowieka i nawet jako polityka ale robić z jego postaci i zasług narodowy symbol oraz układać patriotyczne pieśni jest już przynajmniej niesmaczne. Wróćmy więc do panów lokajów i pajaców jak to sami o sobie ładnie piszą.
Polska prawica od lat cierpi przede wszystkim na brak pieniędzy i brak jedności. Gdy kości wokół budy mało, psy żrą się o każdy kęs. Skoro rynek prawicowych i konserwatywnych czytelników jest w Polsce ubogi jasne jest, że gracze ukierunkowani na ten kapitał stają do bratobójczej walki. Mainstream ma łatwe zadanie - ludzie, dla których historyczne symbole, patriotyczne peany, nudne czarnowidztwo i katolicki ciemnogród są obce to przeważająca większość. Tym samym rynek tego czytelnika czy widza jest zasobny i starcza dla wielu. Pieniądz jest w nim dodatkowo większy bo ludzie niepatrzący zbyt głęboko za siebie widzą drogę przed sobą. Tym samym łatwiej im odnaleźć się na zawiłych ścieżkach nowej demokracji, kapitalizmu, wolnego rynku. Dzięki temu pieniędzy mają więcej i chętniej je wydają. Natomiast ludzie tkwiący jedną nogą w XIX, a drugą w początkach XX wieku szarpią się o każdy kęs dobrobytu spadającego z pańskiego stołu. Jak można do przodu iść gdy strachliwy wzrok utkwiony jest ciągle w ciemnościach polskiej historii ?
Dopóty prawicowe media tego nie zrozumieją dopóty tkwić będą na orbicie medialnego świata i płakać sowicie co kilka dni jak ich ów mainstream wykańcza. Skoro nie potraficie stać się konkurencją dla owego demona lewactwa, skoro nie potraficie sprzedać swoich idei - po gruntownej ich analizie czy to się w ogóle jeszcze do sprzedania nadaje - musicie bidować na rynku na którym tkwicie od lat bez jakiejkolwiek refleksji. Zgodnie z zasadą podaną na początku nikt Wam w tym przeszkadzać nie będzie. Wasza kiepska piaskownica, wasze nudne bitwy na ołowiane żołnierzyki i drewniane mieczyki.
