Wraz ze śmiercią Jaruzelskiego, skończyła się się i jaruzela. Jeszcze podrygują członki pozbawionego głowy organizmu, jeszcze jedzą suto podsłuchiwane kolacje, jeszcze wydają oświadczenia, jeszcze łamią konstytucję z dobrego serca i państwowego sznytu, ale w lustrze już się nie odbijają. Żywe trupy. Ani troche bardziej prawdziwi od tych innych żywych trupów, co niedawno na Powązkach odważnie krzyczały: raz sierpem, raz młotem czerwoną chołotę… Jaruzela się jeż nie zakręci. Trzeba wysiadać. Ojciec założyciel, zwornik, a jednocześnie jej architect, zmarł taka śmiercią jakiej sobie życzył – ze starości.
I czas to głośno powiedzieć, jaruzela nie żerowała na zdrowym organiźmie Polski. Polska była jaruzelą. Z nami, z nimi i z Wami i wszystkimi kopalniami… Na śmietnik odchodzą ci co ją budowali. Uwiedzeni, zawstydzeni, umoczeni, niespełnieni.
Skończyła się Era. Co nastanie? Nic nie “nastanie”. Tryb bierny jest tu zupełnie nie na miejscu. Będzie to co stworzymy. I jeśli nastąpi cud i naród weźmie na siebie ciężar odpowiedzialności za swój los, to w Europie pojawi się nowy kraj. Istotny, wpływowy, po gospodarsku pilnujący podstawowych interesów swoich obywateli i układający sobie rozumnie stosunki z sąsiadami.
Inne tematy w dziale Polityka
