Lepiej się nie zakładać, a jeśli już, to lepiej oczywiście wygrać. Te proste prawdy, nieco się komplikują, kiedy, bojąc się rozczarowania, stawiamy na klęskę drużyny, której w gruncie rzeczy życzymy zwycięstwa.
Wtedy przegrywając zakład, w rzeczywistości przeżywamy tzw miłe rozczarowanie. To nawet nie jest ambiwalencja, to radość, leciutko zakłócona koniecznością kupienia flaszki. Radość, ulga i bardzo ostrożna duma.
Wiem, że są ludzie głęboko rozczarowani tym, że uczestnicy pochodu "rozeszli się potulnie do domów" po jego zakończeniu. Ja natomiast nie mogę ukryć radości, że nie doszło do żadnych ekscesów, bójek, demolek. Jestem ostrożnie dumny, że na Marszu zabrakło miejsca dla pseudo patriotów, łysych pał, chuliganów. Czy to znaczy, że należę do klubu wierzących w fałszerstwo wyborcze?
Nie, to nie o to chodzi. Jestem, jak znakomita większość, głęboko oburzony poderwaniem i tak słabego zaufania społecznego, do instytucji wolnych wyborów w Polsce. Rzetelność wyborów, ich uczciwość, to warunek niezbywalny dla istnienia w społeczeństwie poczucia uczestnictwa w podejmowania decyzji na kierunek w jakim podąża nasz kraj. To właśnie wybory przerzucają mosty nad przepaścią pomiędzy nami i ONI.
Zakończone wybory samorządowe żadnych mostów nie przerzuciły, raczej ugruntowały pokutujące w nas od czasu komunistycznej dyktatury, poczucie bezradności, braku realnego wpływu na los kraju. Pogłębiły izolację klasy rządzącej od społeczeństwa. Wszystkie przyczyny stojące za skandalicznym przebiegiem tych wyborów jeszcze nie ujrzały światła dziennego. Wnioski i oceny są w chwili obecnej nie do końca upoważnione.
Ale peirwsze kroki w kierunku wyjaśnienia przyczyn dla bałaganu i nieprawidłowości w przebiegu wyborów zostały już zrobione, a spokojny i godny przebieg marszu protestacyjnego przyniesie być może i ten skutek, że ci co bojąc się zadym, awantur i rozrób, jeszcze raz może rozważą, czy czasem, wbrew pyskatej propagandzie "przyrządowych mediów", PiS nie jest obecnie jedyną realną siłą, która konsekwentnie dąży i wspiera proces dojrzewania Polaków do życia w społeczeństwie prawdziwie obywatelskim.
Z radością przyznaję, że przegrałem zakład i biegnę na metę po flaszkę.
Inne tematy w dziale Polityka
