Ściana Oddzielenia

Foto Meir Bolka
Ściana Oddzielenia Foto Meir Bolka
Owanuta Owanuta
109
BLOG

The Wall of Separation

Owanuta Owanuta Społeczeństwo Obserwuj notkę 3

W Ostrowcu Świętokrzyskim, przy ulicy Długiej jest katolicki cmentarz komunalny. To nie jest stary cmentarz. Został założony za PRL-u, w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Pierwszych zmarłych pochowano na nim w 1965. 

Czas zrobił swoje i dziś z położonego na cmentarnym murze tynku niewiele już pozostało. Gołe kamienie, z których mur przed laty został zbudowany, przemówiły:  "...Tu spoczywa Rachela, Pani sprawiedliwa...",  "... żył bojąc się Pan...",  "...wielkoduszny, cenio ...",  "... swój żywot zdobywał w trudzie...",  "... Mosze, syn Ajz...".

"Nieotynkowana" prawda o historii polskiej ziemii, wbrew intencjom "tynkarzy", wciąż  przypomina o sobie. Rękopisy nie płoną. Idee raz zapisane słowami, choćby nawet i kamień który je nosił potrzaskać, już nie zginą. Nie ma ucieczki przed faktami, bo one po prostu są i nie odejdą na życzenie. Macewy - kamienie nagrobne żydowskich mieszkańców naszej Ojczyzny, nie mogą pozostać wiecznie nieme. Przecież ich zamierzoną funkcją było mówić do żywych o tych, którzy odeszli. Kamienie nigdy nie przestaną mówić. Krew nigdy nie przestanie krzyczeć do Nieba.

Po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną 16 stycznia 1945 roku, do Ostrowca nie powrócił prawie żaden z jego około 20 000 żydowskich mieszkańców. Wszyscy zginęli w Treblince. Miasto zasiedlone bez przerwy od czasów neolitu, żyje dalej. Stojąc na nieprzemijającej pamięci kolejnych warstw "kamieni", buduje życie dla kolejnych. 

Ostrowieckie macewy mówią do nas nie tylko o przeszłości. Nucą też o tym co by mogło być. Mury wzniesione pomiędzy zranionymi narodami pozostaną. Nie trzeba szukać ich destrukcji. Koić niezasklepione, wciąż krwawiące rany,  można na wiele sposobów. Można i trzeba naprawiać świat. 

Mur raz wzniesiony można oczywiście zburzyć. Można też, pamiętając o tym co znajduje się po obu jego stronach, zbudować w nim bramę. Każda z tych skrzętnie wbudowanych w polskie ściany macew, wyszarpnięta dziś i należycie uhonorowana, otworzy w murze oddzielenia, nową bramę. Budujmy w murach bramy. Przywracajmy pamięć.

 

Owanuta
O mnie Owanuta

Nutnik

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (3)

Inne tematy w dziale Społeczeństwo