Przysięgę złamał
w białych rękawiczkach.
Gumowych na dodatek,
w środku talk.
Obiecał że nie, a zaszkodził, to wszystko.
Wydobył na świat, doktor położnik kat.
Pierwsza pogoda pierwszy deszcz,
tuż obok zaraz cmentarzysko.
W celi śmierci przyszedłem świat
Dali dożywocie, innym też.
Kąśliwy, gniewem zjeżony drut
pogrodził nasze spacerniaki.
Obiął, obiecał wierność aż po grób
Drogą tyczoną znakiem takim
Jedziemy żeby tam
rozstrzelać mogli nas
Już racji nie dają nam
jedziemy przecież na śmierć
Już racji nie dają nam
Bo jedziemy prosto na śmierć
Skasuj bilet!
