Rzecz jest adresowana do wszystkich zawodowych i ochotniczych strażaków i strażników moralności publicznej, okrutnie zbulwersowanych burzliwą formą ostatnich babskich protestów. I tym smętnym typom w odprasowanych galowych mundurkach należy się pewne wyjaśnienie. Otóż nie wszystko co literalnie wulgarne, jest równie wulgarne faktycznie. Bo oprócz samego brzmienia, wiele zależy od tego - kto, co, jak, gdzie i do kogo się wyraża. Czyli – uwaga, trudne pojęcie – od szerszego kontekstu. Poniżej dwa przykłady, pochodzące ze wspomnień lub związane z osobą Gustawa Holoubka, człowieka raczej eleganckiego …
W jednym z teatrów na próbie Kalina Jędrusik zapaliła papierosa, czego na scenie nie wolno robić. Zbliżył się dyżurny strażak i powiedział: „Proszę zgasić papierosa, bo tu nie wolno palić”. A Kalina jak Kalina – z wdziękiem odparła: „Odp***dol się, strażaku”.
I on strasznie się zamyślił, poszedł za kulisy i tam trwał jakiś czas. Potem nabrał powietrza, wrócił na scenę, ale tam już nie było Kaliny, tylko Basia Rylska w podobnym kostiumie. On jednak tego nie zauważył, bo oczy zaszły mu bielmem z wściekłości, i krzyknął do Rylskiej: „Ja też potrafię przeklinać, ty k**** stara!”
Kompletnie zdumiona Basia pobiegła do Edwarda Dziewońskiego, który był reżyserem spektaklu, i powiedziała mu, że strażak zwariował, bo ją zwyzywał bez żadnego powodu. Dziewoński strasznie się zezłościł, poszedł do strażaka i powiedział: „A pan jest c*uj!” Przy czym to już był inny strażak.
***
Pewnego dnia, do kawiarni SPATiF-u wpadł pijany Jan Himilsbach i krzyknął na cały głos: - Inteligencja wyp***dalać! Chwila konsternacji, goście patrzą po sobie. Na to wstał od stolika Gustaw Holoubek i powiedział: ”Nie wiem jak państwo, ale ja wyp***dalam”.
***
A wszystkim samozwańczym arbitrom elegancji i kurtuazji dla ubogich wypada zadedykować pewną skoczną pioseneczkę, z sugestią zwrócenia uwagi na urok, lekkość i wdzięk jej wykonania – rzeczy niebywałe na powiatowych salonach …
