Co tam Judasz - zdrajca. Zdradził i poniósł konsekwencje swego czynu. O wiele jest lepiej spalić kukłę niż ją wieszać! Palenie i topienie potem kukły ma w tym wypadku wiele wspólnego z paleniem i topieniem marzanny na odejście zimy - czyli ze staropolskim zwyczajem.
Proponuję przeczytać dzisiejszą Ewangelię tym, ktorzy tak ochoczo przyklejają nam łatkę antysemityzmu. Ewangelia to Słowo. Boże Słowo.
... Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Określenie niepochlebne żydow już wtedy było antysemityzmem? Nie było.
Czy w ogóle istniało wtedy takie słowo jak antysemityzm? Nie istniało.
Istniały wtedy fakty mordowania i grupowego prześladowania żydow? Oczywiście.
Widać dziś słowo antysemityzm jest traktowane instrumentalnie - w konkretnych celach - upokarzania całych grup i narodów, a także do możliwości wyłudzania od tych upokorzonych korzyści materialnych.
