Dwa momenty mnie interesują w nadchodzącej przyszłości. Pierwszy: kiedy wszyscy rozentuzjazmowani w związku z „rozłamem w PiS-ie” zaczną mruczeć, że: „chwila, hallo, jabłko nie pada daleko od jabłoni...”. I kiedy smród faszyzmu (na łamach) się pociągnie również za rozłamowcami..
I drugi moment: kiedy – oczywiście po tym pierwszym momencie - komentatorzy z prawej strony dziś wieszający zdechłe psy i inne ścierwo na „rozłamowcach” zaczną się ponownie do nich uśmiechać i oko puszczać.
I tych hołubiących dziś do swojej piersi, bo rozłamowcy przecież w opozycji do Kaczora, kiedy hołubiących womit ogarnie?
Cyk, cyk, cyk, czas leci..., start.
Mieszkańcy Bulandy, jednakowoż, wciąż z niej uciekają. Tak się tam przyzwyczajono do bycia wiecznie dymanym, że zaczęli dymać siebie nawzajem. Opresja przeszła w self-service, jesteśmy pierwszym samouciskowym narodem świata. P. Czerwiński, Przebiegum życiae
A chłopaki jak chłopaki. Generalnie nie różnimy się. Ja, emigrant ze swoim odrzuceniem roli emigranta (odrzucam ją od pierwszego dnia tutaj), poruszam się po świecie jak piłkarz, któremu pękła gumka w spodenkach, ale jest dobre podanie, więc zapierdziela się w jej stronę trzymając gacie jedną ręką. Może gola się strzeli jakiego, a gacie się przecież wymieni. Oni w Polsce, w swoich rolach i zawodach, bez obciążenia emigranckiego, w kraju swoim, z językiem swoim i przyjaznym państwem – podobnie. Wolność, pomysły, projekty, działania... - ale też z jedną cały czas, od 20 lat, ręką trzymający galoty projektów, spłacanych kredytów, bezpiecznych i niebezpiecznych związków. Nie ma radości w tej grze, nie ma fascynacji tym sportem jakim jest życie. Nie jesteśmy chyba dziś narodem czerpiącym radość. Nie ma jej na ulicy, w rozmowie, przy grillu czy na zakupach. Żeby radość zresztą czerpać trzeba mieć źródło jakieś.
Sign by Danasoft - For Backgrounds and Layouts
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
