W ten wyjątkowy dzień, pragnę Wam drodzy czytelnicy oraz także sobie życzyć by prawdziwie dokonał się w nas cud Bożego Narodzenia. Byśmy nie byli jak mieszkańcy Betlejem którzy nie znaleźli miejsca dla Bożego Dziecięcia ale byśmy byli niczym pastuszkowie- świadkami potęgi miłości jaka w tę wyjątkową noc objawiła się Światu. Byśmy potrafili- tak jak oni- dostrzec rzesze pięknych Aniołów. Ci Aniołowie może nie mają skrzydeł, nie zawsze na co dzień zachowują się wobec nas w porządku, czasem nas ranią i przysparzają kłopotów, ale przecież bez nich- bez naszych bliskich, znajomych, przyjaciół a nawet bez sąsiadów z którymi toczymy odwieczna wojnę o miedzę kultywując już wielopokoleniową rodzinną tradycje, nie bylibyśmy tu gdzie jesteśmy i nie bylibyśmy tacy jacy jesteśmy. Dziś tak naprawdę nie ważne są prezenty i uginający się stół, dziś ważni są Oni. Życzę by ten cud Bożego Narodzenia odbywał się w naszych sercach nie tylko w te Święta ale także na co dzień, bo przecież jak pisze Matka Teresa z Kalkuty:
Zawsze, ilekroć uśmiechasz się
do swojego brata i wyciągasz
do niego ręce, jest
Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy milkniesz,
aby wysłuchać, jest
Boże Narodzenie
Zawsze, kiedy rezygnujesz z
zasad, które jak żelazna
obręcz uciskają ludzi w ich
samotności, jest
Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy dajesz
odrobinę nadziei “więźniom”,
tym, którzy są przytłoczeni
ciężarem fizycznego, moralnego
i duchowego ubóstwa, jest
Boże Narodzenie
Zawsze, kiedy rozpoznajesz w
pokorze, jak bardzo znikome
są twoje możliwości i jak wielka
jest twoja słabość, jest
Boże Narodzenie.
Zawsze, ilekroć pozwolisz
by Bóg pokochał innych
przez ciebie,
Zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie
WESOŁYCH ŚWIĄT!
Po Świętach tradycyjnie już , zapraszam na podsumowanie wydarzeń kończącego się roku
