TRAGEDIA W KAMIENIU POMORSKIM

W nocy z pierwszego na drugi dzień Świąt Wielkanocnych wybuchł pożar w hotelu socjalnym w Kamieniu Pomorskim. Zginęło 21 osób, duża część z nich to dzieci.

Prezydent ogłosił żałobę narodową.   W obliczu takie tragedii trudno znaleźć odpowiednie słowa, które mogły by to skomentować. Większość z nas, w tych dniach, godzinach cieszyła się ze przeżywania Świąt, ze Zmartwychwstania, a w drugi dzień Świąt polewała się wzajemnie, jak każe tradycja. Tymczasem, gdzieś w Polsce działa się tragedia. Ludzie palili się żywcem, inni wyskakiwali z okien. Ból, płacz i rozpacz- a także złość, bo nie udało się wszystkich uratować. Bo pomoc przyszła zbyt późno, bo nawet wyszkoleni ludzie do walki z ogniem nie potrafili uporać się z ogromem tego pożaru.   Ksiądz Jan Twardowski pisał w wierszu „O Bólu”:   „W co się ból może zmienić w gniew tupanie nogą w otwartą książkę zamkniętą powoli w modlitwę płacz prywatny bo wprost do poduszki list pisany pięć razy bez związku od rzeczy milczenie przy stole chodzenie tam i nazad dookoła prawdy dotknięcie ust samotnych łyżeczką herbaty w to co niemożliwe - jeszcze nie ostatnie w tę samą znowu miłość kończącą się długo pozwól więc Matko niech dalej boli”   Tylko okres który przeżywamy, może gdzieś po troszku łagodzić ten ból. Okres Zmartwychwstania, w którym być może bardziej niż kiedy indziej uświadamiamy sobie że śmierć to tylko „przejście z życia do życia”. Tylko żeby wiara w To była taka prosta...