Moja córka zbiera piórka

Ludzie interesują się różnymi rzeczami. Zbierają znaczki, etykiety od piwa, żelazka, zegary. Nie sposób wymienić. Moja córka zbiera piórka. Nie jest systematyczna ale niezwykle pazerna. Jak się na oczy jakieś napatoczy to koniec.

Okazuje się, że prowadzi działalność nielegalną.

Od lat. Prawie tylu, ile ich sama ma. Naście. Piórek ma trochę i nie zamierza się zatrzymywać w swej pasji. Chce kontynuować. Chce więcej i więcej. To nałóg jakiś. Tak to właśnie jest ze zbieraczami. Czy zbieraliście kiedykolwiek cokolwiek? Czasami hobby nie stanowi nic groźnego. Ot pasja. Rozwija człowieka. Zaraża sąsiadów i znajomych. Czasami jednak bywa groźna i niebezpieczna. Nie tylko dla pasjonata. Może być groźna dla otoczenia. Bo, na przykład kolekcja niewypałów lub niewybuchów stanowi zagrożenie.

A jak jest z moją córką?

Wydawałoby się – niewinna pasja. Jako osoba niepełnoletnia nie ponosi żadnej prawnej odpowiedzialności za trwanie w uporze zbieractwa. Jej upór i pasja do piórek nie radzą sobie z pojęciem zakazów obowiązującego Prawa Ochrony Przyrody. Dotknie to jej rodziców. Dotknie to mnie – gdyż choć jestem w stanie przyswoić sobie formułki prawne to głęboko się wzdrygam nad ich sensem.

Moja córka widzi to bardzo prosto. Nie ma doświadczenia z Państwem Prawa i Bezprawiem.

Czy jest anarchistką?

Przytaczałem jej nie raz zapisy obowiązującego w Polsce prawa Ochrony Przyrody. Przytaczałem też odpowiednie paragrafy związane z konsekwencjami bezprawnych zachowań.

Wszystko na nic.

Moja niepełnoletnia córka nie zdaje sobie sprawy z przykrości na jakie mnie naraża. Uważa, że to nieprawda, że to niemożliwe, że to jakaś pomyłka.

Nie wiem, czy jestem dobrym ojcem. Liczę się już z utratą praw rodzicielskich. Nie potrafię bowiem wpłynąć na latorośl, nie jestem w stanie spowodować by zaprzestała tego „niecnego” procederu.

Przemoc fizyczna, wiadomo, odpada. Nadzieja w psychologu. Lecz póki co stres. Nie śpię dobrze. Ponownie się odezwał reflux.

Uświadamiam drogich czytelników

By ustrzec przed przykrą niespodzianką jaka może i ich spotkać gdyby nieopatrznie zajęli się zbieractwem tego co można znaleźć leżącego na ziemi. Ustawa o Ochronie Przyrody będąca wynikiem wysiłku intelektualnego ekologistów i prawodawców stojących na straży ojczystej przyrody w artykule (art. 56) zobowiązuje do uzyskania uprzedniego zezwolenia na zbiór piórek. I to zezwolenia wydawanego przez Szanownego Dyrektora Generalnego Ochrony Środowiska (który nie podlega nawet Ministrowi, tylko dopiero Premierowi – to dopiero figura) po uprzednim uzgodnieniach z właścicielem lub zarządcą gruntu. Zbiór okazów bez uprzedniej zgody Szanownego Dyrektora Generalnego Ochrony Środowiska jest niezgodny z prawem. Moja córka nie może sobie tego wyobrazić i pojąć. Skąd bowiem ma wcześniej wiedzieć, że będąc na spacerze w Puszczy Kampinoskiej znajdzie pióro Bielika, Sójki, Dzięcioła czy tylko Wróbla

Jak czytamy dalej, nie przestrzeganie tych przepisów naraża nas na przykre retorsje:

art. 127 (areszt i grzywna) i a art. 129 wspomina dodatkowo o przepadku piórek na rzecz Skarbu Państwa i dotkliwej nawiązce.

Wszystko to niby w zgodzie z Dyrektywami Unijnymi (Ptasią i Siedliskową).

Oczywiście, że to wierutne szalbierstwo (jeśli chodzi o wymóg unijnych dyrektyw)!.

Tylko DLACZEGO ?

DLACZEGO mojemu PAŃSTWU przeszkadza nieszkodliwa pasja mojej córki? Czemu nie dostrzega rzeczywistego i realnego szkodnictwa i złodziejstwa? Często w majestacie prawa? Czy zbieranie piórek szkodzi przyrodzie, czy też, jak dotychczas sądziłem rozbudza chęć jej poznania i zrozumienia?

Czemu Państwo chce ukryć przyrodę i nature przed ludźmi?

Poniżej dokumentacja prawna, czyli wypisy z obowiązującej Ustawy o ochronie przyrody. Polecam lekturę całości.
Rzecz, niestety poważna.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz krajobrazu.
Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody:
  1)   dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów;
  2)   roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową;
  3)   zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia;
Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
  11a) okaz gatunku - roślinę, zwierzę lub grzyb z danego gatunku, żywe lub martwe, każdą ich część, formę rozwojową, jajo lub wydmuszkę, a także produkt pochodny również zawarty w innych towarach oraz towary, które zgodnie z dołączonym dokumentem, opakowaniem, oznakowaniem lub etykietą, lub jeżeli wynika to z jakichkolwiek innych okoliczności, mają zawierać lub zawierają części lub produkty pochodne z roślin, zwierząt, lub grzybów z danego gatunku;
  15)  pozyskiwanie:
b)  chwytanie, łowienie lub zbieranie zwierząt gatunków chronionych lub ich części i produktów pochodnych do celów gospodarczych,
Art. 52. 1. W stosunku do gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone, następujące zakazy:
  2)   zbierania, przetrzymywania i posiadania okazów gatunków;
Art. 56. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może zezwolić na odstępstwa od zakazów określonych w art. 51 ust. 1 pkt 1, 5 i 6 oraz w art. 52 ust. 1 pkt 1-2, 10, 11 i 14, w stosunku do gatunków:
  1)   objętych ochroną ścisłą;
  2)   objętych ochroną częściową, jeżeli zezwolenie dotyczy obszaru wykraczającego poza granice jednego województwa lub jeżeli ma to związek z działaniami podejmowanymi przez ministra właściwego do spraw środowiska, w tym dotyczącymi realizacji krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej, programów ochrony gatunków zagrożonych wyginięciem lub realizacji umów międzynarodowych.
3. Zezwolenia na pozyskiwanie roślin, zwierząt i grzybów w lasach wydaje się w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu.
6. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydane na wniosek zawierający odpowiednio:
  1)   imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
  2)   cel wykonania wnioskowanych czynności;
  3)   opis czynności, na którą może być wydane zezwolenie;
  4)   nazwę gatunku lub gatunków, których będą dotyczyć działania, w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
  5)   liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek, o ile jest to możliwe do ustalenia;
  6)   wskazanie sposobu, metody i stosowanych urządzeń do chwytania, odławiania lub zabijania zwierząt albo sposobu zbioru roślin i grzybów lub sposobu wykonania innych czynności, na które może być wydane zezwolenie, a także miejsca i czasu wykonania czynności oraz wynikających z tego zagrożeń;
  7)   wskazanie podmiotu, który będzie chwytał lub zabijał zwierzęta.
7. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają odpowiednio:
  1)   imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
  2)   nazwę gatunku lub gatunków, których będą dotyczyć działania, w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
  3)   liczbę lub ilość osobników, których dotyczy zezwolenie, o ile jest to możliwe do ustalenia;
  4)   opis czynności, na które wydaje się zezwolenie;
  5)   wskazanie dozwolonych metod i sposobów chwytania, odławiania lub zabijania zwierząt albo sposobów zbioru roślin i grzybów lub sposobów wykonania innych czynności, na które wydaje się zezwolenie;
  6)   określenie czasu i miejsca wykonania czynności, których dotyczy zezwolenie;
  7)   wskazanie podmiotu, który będzie chwytał lub zabijał zwierzęta;
  8)   określenie terminu złożenia informacji o wykorzystaniu zezwolenia.
Art. 127. Kto umyślnie:
  1)   narusza zakazy obowiązujące w:
  4)   posiada okazy gatunków bez zezwolenia, o którym mowa w art. 56 ust. 2,
- podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 129. W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 127 albo w art. 131 lub skazania za przestępstwo określone w art. 128 sąd może orzec:
  1)   przepadek przedmiotów służących do popełnienia wykroczenia lub przestępstwa oraz przedmiotów, roślin, zwierząt lub grzybów pochodzących z wykroczenia lub przestępstwa, chociażby nie stanowiły własności sprawcy;
  2)   obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego, a jeśli obowiązek taki nie byłby wykonalny - nawiązkę do wysokości 10.000 złotych na rzecz organizacji społecznej działającej w zakresie ochrony przyrody lub właściwego, ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia lub przestępstwa, wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej.