Zmartwienie zabija twórczość, umysł przykleja się do problemu i traci płynność. Ból zmartwienia zabija atmosferę zabawy, a twórczość to bawienie się znaczeniami i wychwytywanie tych wartościowych. Nie ma celowej twórczości, jest zabawa i tylko niektóre wyniki są wartościowe. Celowo można tylko zawężać obszar zabawy do wybranych zjawisk i obiektów. Dlaczego zabawa? Wszelki przymus blokuje i betonuje umysł, zabawa rozluźnia usztywnienie umysłu.
