JA to obraz, zapis w pamięci tego, co jednostka uznaje za siebie, obraz ciała, wartości, obraz przekonań. Niektórzy w JA włączają obrazy ról społecznych, nawet kompleksy. Bez ujawniania JA w rozmowie, JA jest rozmyte, poznajemy siebie, kształtujemy siebie w rozmowie. Rozmowa uściśla pojęcia.
JA zmienia się, gdy kreujemy nową postać JA, coś włączamy lub odrzucamy z JA. Uważam, że istnieje rdzeń JA (nazwijmy go duszą) ona jest niezmienialna, pozostałe wartwy JA można z JA wyłączyć. Wyłączenie z JA oznacza również nabranie dystansu. Wyłączona z JA warstwa pozostaje w pamięci, używamy jej np. przekonań, ale ona nie ma już powiązania z JA i nie odczuwamy bólu, dyskomfortu, gdy jest atakowana, mamy do niej dystans.
