Co na to profesor Sadurski?

    Określenie liberały-aferały na pewno nie każdemu się podoba. Z całą pewnością nie podoba się znanemu liberałowi i prześmiewcy prof. Sadurskiemu. W kontekście niedawno ujawnionych afer warto jednak zadać pytanie, co na to profesor Sadurski?

    Profesorowi ostatnio nie wytrzymują nerwy. Jako znany obrońca wolności słowa zaczyna ostatnio srożyć się na wolność słowa panującą w Salonie24. Profesor może wiele znieść, jednak nie “wiadomości z łydki wziętych”. Nie podoba mu się, że ktoś kogoś oczernia, mimo iż wierzy w absolutną wolność słowa. Woli zatem “z bólem serca” żyć w rozdarciu, niż odrzucić ulubioną ideologię.

    Zapewne też i obecnie “z bólem serca” obserwuje upadek PO. Otóż zwolennicy postępu, przeciwnicy Radia Maryja i innych oszołomów, przewodnia siła Polski, okazują się być zwykłymi oszustami i kombinatorami. Prawdą jest to, co podejrzewali najwięksi krytycy liberalizmu, że jeśli instytucje polityczne i wspierające je teorie nie są oparte na mocnych wartościach, ustrój wcześniej czy później ulega degeneracji. Dzieje się to na naszych oczach.

    Wieloletnie promowanie przez Gazetę Wyborczą i inne ośrodki i ludzi światopoglądowego liberalizmu wraz z konsumpcjonizmem i chciwością wzmacnianymi wypraną z wartości gospodarką kapitalistyczną przynoszą obecnie rezulaty. Wzniosłe hasła państwa prawa, tolerancji i otwartości wyhodowały nam znigliznę moralną niespotykanych rozmiarów i obecnie nie dysponujemy nawet teorią, która nazywałaby rzeczy po imieniu i wskazywałaby srodki zaradcze.

    W dzisiejszej Polsce jedynymi dozwolonymi słowami krytyki są: zamkniętość, nietolerancja, zaściankowość, polskie piekło. Czas przywrócić wartość takim słowom jak hańba, niecnota, niesprawiedliwość, zaprzaństwo. Moje słowa nie są powodowane prywatną obsesją, jak mawiał Adam Michnik, “idzie mi tutaj o zasady”.

Marek Przychodzeń