KOMEDIA OMYŁEK plus dopisek

Od czasu do czasu zdarza mi się to.

Być może moje fluidy są dość mocne, nie wiem.

Ewentualnie kanał odbiorczy mam otwarty.

Znaczy na pewno mam, bo fachowcy mi go otwierali - no to mam. :-)

 

Czasem nie wiedząc - mówię coś, piszę.

Nie wiedząc - dlaczego. Samo się robi.

Następuje jakaś zbieżność w kosmosie.

A na ziemi komedia omyłek.

 

Nie wszystko jest tym, czym nam się wydaje.

Rzadko coś jest tym, czym jest  - że się nam wydaje.

Nie patrzmy jedynie przez swój pryzmat i swoje autorytarne założenie, że na pewno jest jak sądzimy.

Choćby przesłanki świadczyły na poczwórną korzyść.

 

Przesłanki to tylko nasze kody.

A kody nigdy obiektywne nie są.

Choć czasem są.

 

Wczoraj jedna z wielu osób obserwujących mnie miała nietęgą minę.

Mój kod szeptał mi:

- Pewnie okazuję się nieprofesjonalną personą.

- Z pewnością nie podobam jej się, ani to, co prezentuję sobą.

- Ma coś naprzeciwko i na bank przekazuje mi to mową ciała.

 

Ale to ona - jako pierwsza - już po - podeszła do mnie i wylewnie dziękowała.

Wyraziła podziw, uznanie i szacunek.

 

Wciąż się zadziwiam w takich sytuacjach.

Tak mam.

 

 Tak mi się w ramach tematu jeszcze nasunęło:

Skąd - ludzie, którzy z pełnym zaufaniem głosują na swój rząd, są w stanie dać sobie rękę uciąć za niego, kpią z tych, którzy głosują naprzeciwko, i po czasie widzą, że wszystko to o dupę potłuc...

Skąd im do głowy przychodzi, że jedyna prawda leży po ich stronie?

Jaką arogancją musi się wykazywać ktoś, kto jest przekonany, że tylko on jest w posiadaniu jedynej słusznej opcji.

Na logikę - jeśli PO się nie sprawdziło, a jego wyborcy tryskali pewnością, że tak - to skąd ich pewność, że katastrofa smoleńska nie była zwykłą katastrofą?

Bo może w żadnej kwestii nie mieli racji?

 

Ja nie wiem, ale podziwiam tych wszystkich omnipotentnych nad wyraz. :-))))