Migawka z jednego dnia Promiss

 Jestem w domu.

 Zanim...

- zaliczyłam dwie instytucje, którym cześć i chwałę oddałam oraz spełniłam swój obywatelski obowiązek oraz własne partykularne interesy.

W międzyczasie...

Na łonie natury wsłuchałam się w śpiew ....powiedzmy słowika, ale głowy nie dam uciąć, bo chwilowo się przyda.

Romantycznie zerwałam bukiet fiołków, który się zaszuszy w książce, bo żywych nie dowiozłabym wcale.

Nie wiem jak to się stało, że wczoraj były jedynie mlecze, a dziś jest już wszystko, ale cuda na tym świecie się zdarzają - to się nie dziwię.

Po chwilach paru...

Siedziałam na podłodze szacownego przybytku kultury i w skupieniu kontemplowałam mistrza Matejkę.

Musiałam usiąść, bo jedynie z pozycji siedzącej jestem w stanie przenieść się w świat renesansu.

Pan konserwator dziwił się niewymownie mej pozycji, ale nie zakonotowałam owego faktu, gdyż już byłam przeniesiona.

Zygmunt August  niby się cieszył, ale w sumie był w żałobie - to specjalnie nie pokonwersowaliśmy, ale okoliczności atłasowo - adamaszkowe ....mmmmmm

Po czym...

Zainaugurowałam sezon ogródkowo - kawiarniany, albowiem się rozpoczął.

Cappuccino w ogródku na rynku to coś, co nas podnieca...

Oczywiście...

spotkałam dwóch posłów, bo dzień bez ich spotykania jest dniem straconym.

 

A następnie już w domu odsłuchałam znów

 

 Te kilka pierwszych sekund utworu przenosi mnie w tempie, które mogę porównać jedynie do przyspieszenia samolotu na pasie startowym, nie w poziomie - w pionie , do sfer, które podejrzewam, że są.

A jednocześnie wydaje mi się, że wszystko nieruchomieje - jak w oku cyklonu.

I ciało przeszkodą się staje.

I wiem, że kiedyś, kiedy je opuszczę, czeka na mnie coś niewypowiedzianego. 

Opisać nieopisane?

Nawet nie próbuję...

 

Póki życia nie wyrzeknę się tego