Wyjdź z więzienia swego czasem

 Mimo, że oba zawody wykonywane przeze mnie wymagają publicznych występów, odkąd pamiętam - zawsze miałam poważne problemy ze stawaniem przed jakąkolwiek publiką.

Może właśnie dlatego los tak pokierował , bym wybrała takie - a nie inne, zgodnie z koncepcją, że pojawiamy się na tej ziemi po to, aby coś przerobić i czegoś się nauczyć .

No to się uczę.

Szlag mnie tylko czasem trafia, no bo ileż się można uczyć?

Jestem typem ekstrawertycznego introwertyka lub introwertycznego ekstrawertyka, czyli misz masz i head & sholders.

Przy całej mej otwartości skupiona jestem na swym wnętrzu.

Czasem za bardzo.

Pewnie dlatego tak dużo kosztują mnie występy publiczne.

Może już mniej niż kiedyś, a nawet zdecydowanie mniej, ale jest to wciąż jakiś problem.

Obawa bycia w centrum zainteresowania przy jednoczesnej jej chęci - pachnie lekkim schizo.

Kiedy wszystkie oczy skierowane są na nas, włącza się panika.

Przejmowanie się tym, co o nas pomyślą inni, bierze się stąd, że za bardzo wchodzimy w siebie - nie widzimy  publiczności, tylko wyobrażamy sobie, co o nas myślą poszczególne osoby.

I tutaj przydaje się trening skupiania uwagi na zewnątrz, który niejako wyrwie nas z więzienia naszego ega.

Prostym ćwiczeniem - do zapamiętania , które można wykonywać na codzień, jest kilkukrotne szybkie przenoszenie uwagi na zewnątrz - " o, ta babka ma nadwagę", " o, ten gość ma rozpięty rozporek", " nie ma już tego sklepu osiedlowego, jest  16 - sta Biedronka lub Żabka".

Psychologia mówi - wejdź do swojego wnętrza.

Ale mówi też - wyjdź z niego, bo czasem jest ono więzieniem.

Drugie imię psychologii to schizofrenia.

I think