Ogarnij się - misjonarzu

Z moich obserwacji poczynionych w necie, blogujący posiadają rozmaite misje.

Człowiek nie zwierzę - misję musi mieć.

Misjonarze polityczni - łażą i opluwają wszystkich, którzy ośmielają się myśleć i pisać inaczej.

Tu narzędziami jest słownictwo uznawane przez ogół jako niecenzuralne, bo z przytupem należy afiszować się ze swoimi poglądami.

Są czynnym wulkanem, z którym należy ostrożnie, bo może znienacka zionąć prosto w twarz.

Misjonarze erotyczni - łażą i łaszą się, wyszukując odpowiedniej ofiary, zgłodniałej na ogół, lub naiwnej, co często łączy się ze zgłodnieniem zresztą.

Cudnie jest obserwować niekończące się dialogi męsko - damskie, z podtekstami.

Domysłami.

Misjonarze popisujący się swym machowstwem- ci, z pogardą i z wysokiej półki swej wyższości okazują jak jesteś człowieku maleńki.

Tych lubię pasjami, gdyż wiem, że w realu to mięczaki i tchórze pierwszej wody.

Ale też mają prawo do życia - rzecz jasna.

Misjonarze urzekający swym urokiem - ci, zafascynowani sobą, chcą ową fascynację przemycić czytelnikom.

Między słowami dają do zrozumienia, że są bóstwami, podziwianymi przez ewrybady.

Z niskiego poczucia wartości usiłują wywindować siebie - choć w necie - na wysokość hosanny.

Nie widzą, że są trochę żałośni.

Ostatecznie nie każdy legitymuje się dobrym wzrokiem.

Misjonarze zgrupowani w grupach- działają, jak sama nazwa wskazuje w grupach.

Kontaktują się na Privach, planują grupowo działania i atakują stadnie.

Wspierają się i ratują w opresjach oraz opluwają wrogów.

Bo wróg każdego z nich staje się automatycznie wrogiem wspólnoty.

Misjonarze - pogodynki - oni przekazują sobie aktualne stany pogodowe, bo to ważka rzecz wiedzieć, jaka gdzie pogoda występuje.

Misjonarze - opiekunowie - zagarniają nowych pod swe skrzydła, bo każdy nowy jest nieco nieśmiały, zalękniony i deko przestraszony. I mus przeprowadzić go przez bagna salonowe za rękę.

 

Misjonarze wszystkich blogów - składam wam hołd - ja misjonarz - grafoman.

Albowiem każdym z was po trochu - jestem.