SZATAN

 Nawet będąc dzieckiem jakoś niespecjalnie przekonana byłam co do wizji roztaczanych przez księży i katechetów na temat aniołków i diabłów.

No sorry, jakąś mitologią mi trąciło, choć nie miałam w sumie podstaw do rozkminiania, bo nie bardzo i były wokół mnie autorytety w tej dziedzinie, w innych zresztą też. 

Taka sobie byłam pozostawiona sama -  Child in time...

Potem utwierdzałam się w przekonaniu, aż zyskałam twardych sojuszników w newagowskim nurcie, który prawił, że szatan to po prostu nieobecność Boga.

Piekło to stan niebycia w nurcie boskiej miłości.

To jasne, logiczne, klarowne i pozbawione ludyczności zbędnej, z ogonem i kopytami.

A raczej bez tych akcesoriów.

Patrzyłam ze zdziwieniem, a nawet lekką wyższością na tych, którzy prawili inaczej.

Dziś, coraz częściej spotykam się z terminem - " Realna obecność szatana"

I to nie w środowisku parafialnych bigotek, bo tam nie bywam, a wśród ludzi wykształconych, oświeconych, a nawet do niedawna niewierzących.

Początkowo traktowałam to jak pewną histerię, jednak po czasie zaczynam się zastanawiać.

Upadły anioł, największy z ulubionych, istota piekielnie inteligentna prowadzi walkę o rząd dusz...?

Zadanie ułatwione -  wolna wola.

Oferta składana przez niego niezwykle atrakcyjna.

Wydawałoby się o wiele atrakcyjniejsza niż jego Mistrza.

A na pewno - łatwiejsza.

 

Cyrograf o duszę.

Czyżby Twardowski to nie mit?

Miałam okazję rozmawiać z człowiekiem dalekim od bigoterii.

Do niedawna dalekim od religii. Osadzonym w realiach.

Zaczął się zastanawiać po fakcie doznania realnej obecności czegoś, co oferowało mu pomoc - w zamian...

Kusząca propozycja...Nie z tej ziemi.

Tak kusząca, że uciekł na drugi biegun.

Dziś wierzy w Boga.

Wierzy również w niego.

Mówi, że nie wolno go nie doceniać...

Pod żadnym pozorem