Polacy łagodnieją...

To takie krzepiące...

Może się mylę

prawo jazdy robiłam w  czasie studiów, więc to już mocno ponad 20 latek.

ale kiedyś jeździło się inaczej.

Pomijając, że samochodów było trzy na krzyż...

Mnie akurat nie dotykały  "krowy, głupie baby i kto im prawo jazdy dał ", bo kierowcą jestem świetnym,

"nawet " mężczyźni z niechęcią przyznają.

Wszystko co się robi z pasją i miłością wychodzi dobrze, a jeździć kocham.

I zawsze tak było.

Mnie nie spotykały inwektywy, ale widziałam co się dzieje na ulicach.

Grymasy twarzy, fucki, pogardliwe miny kierowców na siebie wzajem.

Nie było mowy o wpuszczaniu z bocznej ulicy lub innego pasa - kiedy korek.

No tak mi się wspomina - może się mylę.

 

 

Dziś, w dobie zagęszczenia ruchu, bo narodzilo się Polaków - mimo niżu...

W dobie wszechobecnych remontów i miejscami braku świateł...

W dobie, kiedy co dzień wyjeżdżam z bocznych uliczek, z których w godzinach szczytu za Boga bym nie wyjechała, gdyby nie cudowni Oni

W imię czego jakiemuś Polakowi chce się zatrzymać ruch na zakorkowanej ulicy i wpuścić Promiss w nurt autowej rzeki?

I w imię czego innemu chce się zaprosić mnie na swój pas?

Nigdy nie czekam więcej niż trzy sekundy.

Czuję się wtedy jak dama na balu, dżentelmeni prowadzą mnie w szpalerze, aż do głównego miejsca na sali - podając dłonie 

Docieram bezpiecznie, zaopiekowana

 

Nie ma chamów krzyczących wyrazy - nie wiedzieć czemu - uznawane za niecenzuralne

Nie ma gestów zza uchylonych szyb

Nie ma twarzy zmienionej w grymasie, bełkoczącej - a la Krosny

Nie ma zadowolonej miny udającej, że nie widzi nieszczęśnika stojącego już sześć godzin i końca nie widać

 

 

Jest troska, empatia, krok w tył

I mój uśmiech

I podniesiona dłoń w geście wdzięczności

Moja

 

Naprawdę jesteście cudowni anonimowi 

i dlatego  

tym bardziej...