Hela na salonie

Popołudniowa kawa

Jak ja to lubię

ale chwila... jeszcze skoczę po szczyptę.

Cynamonu i imbiru, bo to robi kobiecie dobrze ponoć

 

Już sypłam - mogę pisać, choć trochę klawiatura zaświniona cynamonowo

Ja - cynamonowa dziewczyna - jak ktoś niedawno z powodu kolorytu nazwał - stwierdzam, że dziś najpoczytnym salonowo blogiem był - jest blog mojej ulubionej Heli

a raczej nicku...przecież dziewczyny nie znam

Czemu ulubionym?

Hela pisze jak lubię

Sensownie, zwięźle, dowcipnie, niehisterycznie, zrównoważenie

jeszcze brakuje jednego słowa...

a Komorowski nie pomaga, gdyż pozdrawia serdecznie rodziny wszystkich górników w Polsce

oraz cały Śląsk, więc sami rozumicie

Chryste , nie wyszła mu rymowanka o górniczym stanie i empatycznie się zażenowałam

 

Wracając do Heli

No lubię i basta

I tak obserwując dziś nawalankę tamtejszą - konstatuję, co generalnie konstatuję często:

Kiedy atak jest niewspółmierny - to zawsze nie chodzi o to, o co niby chodzi

 

Zawsze chodzi o coś innego

A o co chodzi?

Chodzi o to, czego wstyd, obciach czy żenada zartykułować ,więc emocje mus przepuścić inaczej

Więc czepiamy się czegoś od czapy

Jeden z mechanizmów obronnych kanalizujących frustrację i inne badziewia

Napierdalając w coś zupełnie innego

Fajnie się czyta przy popołudniowej kawie

Zwłaszcza kiedy zaczyna się wywodzić swój i czyjś ród z ziemi egipskiej, z domu niewoli...

 

Kim jesteś pokazuje nie tylko to, co mówisz, ale i -  jak

ale przede wszystkim - dlaczego