Naddany homoseksualizm

Wczoraj obchodziliśmy w nowej knajpie otwartej na Starym Mieście urodziny przyjaciela.

Był prezent, w miarę ciche odśpiewanie stu lat, żarełko i kartka od nas z tekstem:

"Obyśmy nigdy Cię nie zawiedli" - trzy podpisy.

Były też ostre dyskusje, ponieważ oprócz tego, że się lubimy i wspomagamy to wiele nas różni, zwłaszcza poglądy.

Temat zszedł na homoseksualizm

Ponieważ ostatnimi czasy pogrążyłam się w literaturze wspomnieniowej więźniów obozów koncentracyjnych, nie omieszkałam zacytować książki p.W. Półtawskiej - " I boję się snów", gdzie autorka opisuje zmasowane  zjawisko miłości lesbijskiej w Ravensbruck.

Kobiety, które w warunkach wolnościowych nigdy nie posądziłyby się o takie skłonności, tam kochały się ze sobą na oczach całego baraku lub w każdym innym miejscu. Bez skrupułów.

Pomijam ekstremalne warunki, które powodują zdjęcie wszelkich norm kulturowych, etycznych, moralnych itp

Nie o tym chcę mówić

Chcę powiedzieć, że zawsze będę przeciw promowaniu nienormy.

W obozie któraś musiała być pierwsza, która pożądliwie spojrzała na drugą

Trzecia mogła się oburzać, ale po kolejnym zaproszeniu - uległa

Powoli nienorma normą się stała i te, które płakały pod kocem bezsilnie - przeciw, mogły już tylko płakać

Coś oswojone przestaje być tabu

Coś tysiąc razy obejrzane, usłyszane, przytulone wchodzi w nas jak krem przeciwzmarszczkowy

I nie chce już  wyjść

I nagle ona lesbą, a on gejem....

Zdziwka?

P.S.