W odpowiedzi na zapytania

Rola matki jest jedną z najcudowniejszych na świecie, a jednak nie utożsamiam się z nią jedynie i do końca.

To samo z rolą żony, pracownika, córki, przyjaciela, kumpla, gura, felietonisty na salonie, wyznawcy określonej religii, czy posiadaczki określonych poglądów lub pasji.

To suma ról i poglądów, ale wciąż nie ja.

Gdybym utożsamiła się stuprocentowo z jedną z nich, sądzę, że zdrowe by to nie było.

Myślę, że wygenerowałoby swoisty fundamentalizm, którego tak nie trawię.

Nie myślę też o sobie, że jestem tworem politycznym, który musi zwalczać inne twory

ani nie sądzę, iż moim powołaniem jest naginanie innych do moich poglądów

W związku z tym nie rozumiem zapalczywości salonowej, grupowania się w celu niszczenia kogoś, bo w pojedynkę strach.

Nie obawiam się zostać sama, porzucona przez stado, mamy XXI wiek, a ja dodatkowo mam własny real.

Nie stawiam lojalności ponad wszystko, szanuję własne uczucia i nie porzucam siebie w imię jakiejś "wyższej konieczności".

Jeśli mam wybrać, wybieram siebie, bez zbędnych wahań i ceregieli.

Co kto o tym myśli - jego rzecz

Utożsamiam się z osobą wolną

Przynajmniej na salonie

 

Wszystkim mamom jako i sobie życzę, aby były wolne, tą cudowną wolnością osoby nie skrępowanej własnym idiotycznym programem.

I tego się trzymajmy...

 

abo nie